La Vall d'Uixó, Spain - Polarsteps

116 km / 2124 km Voor het eerst was er een uitgebreid ontbijt. Een gekookt eitje en een bakje yoghurt nam ik mee voor onderweg. Ik wilde mij scheren, dat doe ik één keer per week, was mijn scheerapparaat leeg. Kennelijk is het apparaat in mijn tas aangegaan. Ik kan het niet meer opladen omdat ik geen snoer bij me heb. Ik had voor vertrek uitgerekend dat als ik mij ongeveer één keer per week scheer dat de accu het 3 maanden zou kunnen volhouden. Ik heb nog zo'n 'neuspoeriker' bij me en die gaat op batterijen. Daar heb ik mij mee geschoren. Mijn kin is er niet mee glad geworden, maar dat maakt niet uit. Om maar met een cliché te beginnen, het was een zware dag. De eerste 10 km verliep voorspoedig, maar toen begon de ellende. Het fietspad veranderde in een mountainbike parkoers. Grote stenen, diepe kuilen, steile hellingen etc. en dat 16 kilometer lang. Mooie natuur, dat dan wel. Regelmatig moest ik stukken de berg oplopen en dat valt niet mee met een fiets van 19 kg en bagage van 23 kg. Maar uiteindelijk is het gelukt. Daarna werd het wegdek een stuk aangenamer. Jammer dat er weer veel wind schuin tegenstond. Zo rond 13:30 uur hield ik, na 64 km gefietst te hebben, pauze. Veel drinken, stokbrood van gisteren, twee bananen en een eitje. Jammer dat het eitje helemaal gebroken was. Mijn hele stuurtas zat onder het eigeel. Alles eruit gehaald, schoongemaakt en weer ingepakt. Op een landweggetje stak vlak voor mij een jong zwijntje over. Om geen aanvaring te krijgen met moeder zwijn reed ik maar snel door. Als de neus van moeder zwijn tussen de spaken van mijn wiel terecht zou komen, dan kan zij niet meer wroeten naar truffels. En dan krijg ik ruzie met de truffel lobbyisten. Totaal vandaag 10 uur onderweg geweest. Conditioneel heb ik daar geen probleem mee, maar op een gegeven moment wil je stoppen. En 10 uur vind ik erg lang. Morgen maar een beetje minder.