Jodhpur, India - Polarsteps

We zijn in Jodhpur, de blauwe stad. Wat is het heet (34, windstil), en wat is het hier anders zeg! Krap, druk en stoffig. En blauw dus. En we zien geen vredelievende en verlichte mensen meer wiens leven lijkt te bestaan uit jou groeten en kaarsjes aandoen, zoals in rishikesh. Of de vrolijke en gretige marktlui van pushkar. Dit zijn achteroverleunende en observerende stadsmensen. Ook zien we voor het eerst hele moslim wijken. Die zijn helemaal anders. Vol geiten en geitenbloed. Er wordt ook minder naar ons gelachen, behalve door de kids. Die zijn ook in Jodhpur super blij om ons te zien. Ons hotel is een sierlijk bewerkte en bekende oude haveli (traditioneel huis met historical significance) in het blauwe niet toeristische gedeelte van de stad. Uiteraard niet toevallig. Het is genieten om rond te lopen hier door de lekker koele super smalle steegjes tussen de indigo blauwe huizen door. Soms zijn de hogere verdiepingen opeens een andere kleur. Je moet goed opletten waar je loopt (slechte wegen en trapjes en stenen en toeters en scooters en tuktuks en honden en kak) en dat is lastig want je kijkt je ogen uit door alle kleuren en de trappen en poortjes en deuren en beeldjes en ingelijste door de zon verkleurde plaatjes van goden, geofferd eten, lukraak opgeplakte glimmende stickers.. en dan die tempel beeldjes! Daar moesten we even bij stil staan omtrent snappen wat we nou precies zagen hier.. Het zijn een soort van grote, driehoekige of kegelvormige, met zilverfolie ingepakte sinterklaas chocolade figuren, maar dan alleen het hoofd, half ingedeukt, en daar zijn ze dan zelf chagrijnig of bedremmeld over. Je ziet er soms vrouwen bij staan om te bidden, en dan buigen ze voorover en fluisteren ze iets in het chocolade oor. We bezoeken 1 van Jodpurs 100 “stepwell’s”. Dit zijn geputte waterbronnen waar aan 3 zijden een netwerk van zandstenen trappen naar toe leiden. Het water is schoon en vol vissen. De façade is heel hoog en van lichte kleur. Door de weerspiegeling van de façade in het water, én de reflectie van die zonnige waterrimpels op de façade hangt hier een ongekend rustige sfeer. Die soaken we dan ook even helemaal op aangezien het constant herrie is hier, met random optochten, toeterend verkeer, blaffende honden, tempel bellen en gebedsgezang.