Jodhpur, India - Polarsteps

We waren naar het fort (super saai) en het leukste was via de achterdeur naar binnen gaan want toen zagen we een vrouwtje nog aan de buitenkant van de fort muren druk in de weer met haar ritueeltjes: alle vissen krijgen deeg gevoerd, de vogels en eekhoorns zaadjes, het folie tempelbeeld kaarsjes en stukjes banaan en de boom en plant krijgen water en mooie tekentjes op de stam en de pot van rode verf. We hebben ook weer wat random optochten gezien en die blijven me wel echt bij. Of het nou een trouwerij is of een tempel beeldje op een stoel die met veel lawaai door de straten wordt gereden, een politieke optocht of een trouwerij; ze zijn zo heerlijk ongeregeld en chaotisch. Love it. De route wordt ter plekke op het kruispunt besloten of onderhandeld, of ze splitten en gaan ieder hun eigen weg (“nee zoooo dan gaan we langs míjn huis!) We liepen op een namiddag over een leeg kruispunt en toen zagen we op een aantal hoeken allemaal groepen van ongeveer 20/30 vrouwen zitten wachten op iets, met allemaal de zelfde stijl doeken om hun heen gedrapeerd met soortgelijke prints en kleuren. En opeens kwam het allemaal in beweging! De vrouwen van de hoeken gingen lopen en vanuit twee steegjes en een gebouw kwamen ook opeens honderd+ van die vrouwen, allemaal dezelfde straat in geschuifeld, er kon niks meer in of uit, de hele straat stroomde vol. Alsof er een blik werd opengetrokken en de inhoud die steeg in werd gemikt. En wij staat daar een beetje lachend van verbazing ons af te vragen wat dat nou weer was.. Nou ja weten we dus nog steeds niet. Elke avond hier eindigt op een dakterras. Je bent omhoog geklommen na een dag 100 indrukken per seconde en hebt t warm. Eerst drink je een fresh Lemon soda, of cardamon Lassi. Dan begin je aan je feestmaal. Het schemert nu en is ondertussen afgekoeld naar een lekkere 25 graden met een bries. Op de achtergrond hoor je lage mannenstemmen het avond gebed zingen in een tempel verderop. Als je goed om je heen kijkt zie je dat iedereen op de daken zit: er loopt iemand heen en weer een text in te studeren, was wordt binnen gehaald, drie vrienden luisteren naar muziek, er worden chapati’s gebakken, iemand doet yoga. Er zitten zwart grijze apen op het torentje van het huis tegenover ons. Als je daar naar binnen kijkt zie je een grijze vrouw in een rode doek op de grond eten. Je hoort duiven koeren beneden je, die proberen in balans te blijven op de stroomdraden die boven de weg hangen. Er vliegt iets groots voorbij. Het is een mega vleermuis. Op wat toeter geluiden na lijkt het stil. En dan begint het vuurwerk! Pijlen en glitters knallen van de daken. Want ook vandaag is wel iets te vieren!