Ubud, Indonesia - Polarsteps

Mijn tweede dag in Ubud had ik bedacht de Campuhan ridge walk te lopen. Een tip van onze eigen website. Plan was om heel vroeg te gaan, maar uiteindelijk was ik er rond 8.30 uur, wat aan de late kant is. De zon was al behoorlijk fel en het licht daarmee ook. Het pad stond duidelijk aangegeven, maar na een half uurtje kom ik al aan in een dorpje. Ik wandel het door, met het idee dat het echt pad door de rijstvelden nog moet beginnen. Echter stopt de bewegwijzering en blijft het bebouwd. Op Google maps word ik ook niet veel wijzer, dus dit zal het dan wel zijn? Als ik later Mirjam ernaar vraag is onze conclusie dat de ridge walk slechts een klein stukje van de trail moet zijn. Maar de hele rijstvelden trekking heb ik dus niet gevonden. Mirjam heeft die wel ooit gedaan. Als ik later op Google kijk, zie ik wel dat ik een groot deel gister al bij de fietstour gezien heb. Zo idyllisch als het een paar jaar geleden was, is het niet meer. Het is zo toeristisch dat je op ieder uitzichtspunt een schommel en vogelnest vindt waar je op de foto kunt gaan. Not my cup of tea. Eenmaal terug in Ubud wandel ik door de straten van het stadje. Ik doe mijn noise cancelling headphones in, want ik word knettergek van al dat lawaai van die scooters. Ubud is wat dat betreft net zo druk als Canggu. Het verschil is dat hier stoepen zijn waardoor je lopend het stadje kunt verkennen, maar het lawaai valt dan extra op. Toch blijf ik een paar uur rondwandelen en bekijk wat winkeltjes, drink een koffietje, eet een ijsje en duik net voor de regen losbarst een lunchtentje in dat ik van Janneke getipt heb gekregen. En dan regent het een paar uur. Ik moet eigenlijk verhuizen naar mijn nieuwe accommodatie, maar omdat ik dat per Go-Jek op de scooter ga doen wacht ik de regen even af. Eigenlijk wel even lekker. Het kost me namelijk moeite om niks te doen en niet die tijd op te vullen met werk. En nu zit ik een paar uur zonder laptop in een cafeetje. Dus ik kijk een paar TED talks en luister een podcast. Als het droog is haal ik mijn bagage op en verhuis naar mijn nieuwe accommodatie op het platteland van Ubud. Een prachtige villa in de middle of nowhere. Perfect voor een dagje niks doen! Ik had even gemist dat er geen restaurant bij in zat en ook geen ontbijt. Niet zo handig als je geen scooter hebt 🤔. In Canggu bestelde ik dan gewoon met GoFood, maar dat is hier toch lastiger. Gelukkig heeft de eigenaar een samenwerking met een Warung in de buurt en laat ik vanuit daar wat eten bezorgen. Ik heb gelukkig wel zelf koffie en mijn koffiefilter bij me, dus met mijn eerste levensbehoefte zit het wel goed. De volgende dag is het dan tijd voor mijn dagje niks doen. En het regent, wat er helemaal bij past. Mijn kamer en gigantische bed met uitzicht lenen zich perfect voor een regenachtige dag. En ik doe dan ook daadwerkelijk niks. Grootse plannen om mijn foto’s uit te zoeken, maar de WiFi is slecht, dus dat is wat lastig met de cloud. En eigenlijk heb ik er ook geen zin in. Netflixen wordt hem daarom ook niet, dus luister ik heel veel podcasts en lees een paar bladzijden in mijn boek. Rond de lunch wandel ik naar een organic restaurant in de buurt. Het lijkt veelbelovend, maar het is duur en eigenlijk niet echt heel goed. Ook is het allemaal erg ongemakkelijk. Ik eet zovaak alleen, maar soms kom je op van die plekken waar het één grote ongemakkelijkheid is. Ik blijf er dus niet lang. Al met al is het niks doen wel gelukt, maar ik kan niet zeggen dat het de beste dag uit mijn leven was 😆. Vandaag schijnt de zon weer en ben ik naar een sportschool gegaan waar ook een zwembad en restaurant bij in zitten. Zelfs werkplekken. Meer een luxe sportclub resort. Heerlijk ontbijtje, sporten en relaxen bij het zwembad voor ik doorreis naar Sidemen vanmiddag. Fijn om weer even onder de mensen te zijn en te genieten van de zon. Want in Sidemen is voor de komende dagen regen voorspeld. Hopelijk valt het mee, maar ik pak dus nog even alle zonnestralen mee zolang het nog kan 😊. En wat is het een ontspannen ochtendje zo. Er hangt ook zo’n heerlijk gemoedelijk sfeertje, heel fijn! Grappig weetje, de sportclub is ontworpen door dezelfde architect als mijn villa, de broer van de eigenaar van mijn villa. En inderdaad ook dit ziet er weer prachtig uit.
  1. Bali
  2. Ubud