Dollywood, Verenigde Staten - Polarsteps

Ok, vandaag gingen we dus naar Dollywood. Voor de verandering was het ontbijt in het hotel prima te doen, dus hebben we daar gegeten! Dollywood ligt midden in de bergen, Ferry zei nog dat hij niet kon geloven dat hier een park was, maar 1 mijl later stonden we toch echt voor de ingang ;). We hadden hier 'preffered' parking genomen, wat duurder maar bracht ons gelijk naar de ingang van het park. We waren hier lekker vroeg, het park ging pas om 10.00 officieel open maar om 9.30 stonden we al binnen. Nu was natuurlijk de vraag, is Lightning Rod open? Dit is de enige 'launched' wooden coaster, en tevens de snelste houten achtbaan ter wereld! Hij was nog niet officieel open i.v.m. problemen maar we hadden mazzel, we gingen deze achtbaan gewoon doen! En WAT een achtbaan was dit, heel intens, veel airtime en de launch op de lifthill was heel gaaf, we gingen gelijk nog een keer! Deze keer helemaal voorin en hier was hij geweldig! Pa en ik twijfelen nog of deze beter is of Fury, maar geweldig is Lighting Rod zeker. Gezien de rij al heel lang was geworden hadden we besloten de rest van het park te gaan doen. Dit park ligt er werkelijk prachtig bij, tussen heuvels en alleen maar groen, smalle straatjes met veel schaduw (erg prettig op deze warme dag). Persoonlijk vind ik dit het mooiste pretpark tot nu toe, alles is super netjes en de service is erg goed! We hebben hier ook heerlijk gegeten, bij Lilian's (aanrader op fora's gelezen) kip met mashed potatoes en cinnamon apple gegeten, pa had beef met dezelfde side's :). Tevens uiteraard het befaamde Cinnamon Bread geprobeerd, hier staat het park bekend om en OMG dit was super lekker!!!! Het is een soort van brood wat je moet breken, er zit dan een suiker/cinnamon laagje op en wordt voor je neus klaargemaakt, echt heerlijk! We hebben uiteraard ook de andere achtbanen gedaan, Wild Eagle is een wingcoaster gebouwd op een heuvel, ziet er erg indrukwekkend uit en gaf een lekkere rit weg, Thunderhead is een houten achtbaan die wij erg tof vonden. Gaf een out-of-control feeling en je had geen idee waar je heen ging omdat deze ook in het bos gebouwd was. Mystery Mine wist ik niet zoveel vanaf, maar was een verassing. Je had 2 verticale liften in een 'mijnschacht' met veel special effects en een paar inversies, erg leuk! Uiteindelijk hebben we Wild Eagle nog 2x gedaan waarna we verder moesten om nog enigzins bijtijds in ons hotel in Mason aan te komen (4 uur rijden). De reis naar Mason ging soepel en ik schrijf dit stukje nu terwijl ik hier in het hotel zit, ik kan net niet de achtbanen van Kings Island zien (2 minuten rijden vanaf hier) maar morgen en overmorgen gaan we het park goed verkennen!