Puerto Montt, Chile - Polarsteps

De eerste en enige echte stad in Patagonië is Coyhaique. Bij aankomst voelden we niet echt de behoefte hier heel lang te blijven. Het afgelegen, geen wifi hebbende leven begon ons wel aan te staan. Wel waren we allebei enthousiast over het feit dat we het thuisfront weer verbaal konden spreken, een warme douche konden pakken en een goeie asociale steek naar binnen konden harken 🤗 Na al het bovenstaande gedaan te hebben en geslapen te hebben naast ietwat luidruchtige locals, zijn we gauw op weg gegaan richting Parque Nacional Quaulat. We zouden ons hier op onbekend terrein begeven, daar de omgeving compleet veranderde in een gigantisch regenwoud, met bijpassend klimaat. Onze zonnige dagen waren geteld. We besloten de gok te wagen en tegen beter weten in een hike van 3 uur naar een hangende gletsjer te ondernemen. Hiken door het regenwoud, daar hoort regen bij. Daarbij konden we dit als een halve echte douche tellen! En...we were not dissapointed. De gletsjer ziet eruit alsof hij zich terugtrekt en is omringt door watervallen. Next up was Raul Marin Balmaceda. Om hier te komen moesten we in totaal 160km omrijden, maar dan zouden we zowel een strand als de spelende dolfijnen voor onszelf hebben. Again...we were not dissapointed. Ware het niet dat we het weer voor elkaar kregen onszelf muurvast te rijden en we de hulp van een boer hebben moeten inschakelen om ons eruit te krijgen. Het mocht de pret niet drukken. Ons nieuwe plekje gaf ons een idyllisch uitzicht over de baai, met pelikanen, dolfijnen, een ondergaande zon en wijn. Naarmate we verder omhoog reden, ontvouwden zich tussen het landschap van regenwoud, talloze vulkanen. Vulkaan Chaitén was degene die we zouden beklimmen. Deze vulkaan is in 2008 tegen alle verwachtingen in een maand lang gaan spuwen, wat ervoor zorgde dat heel het gelijknamige en onderliggende dorpje weggevaagd werd (de bevolking was al geëvacueerd). Wat nu overblijft is een redelijk sfeerloos dorpje met een boeiende geschiedenis. Helaas liet het weer het niet toe om hem te beklimmen. Na deze laatste relevante stop is het Patagonische deel van onze roadtrip voorbij. Ondanks dat we ook nu wel weten hoe belachelijk mooi dit deel van de wereld is, denk ik dat het besef er pas is zodra we weer thuis zijn. We gaan nu verder op zoek naar meer vulkanen, gijsers, stranden en heel misschien wel warmer weer?