Bahía Mansa, Chile - Polarsteps

Frutillar Na onze boottocht naar Naar Puerto Montt, via Hornopiren, kwamen we op onze weg naar het Duitse koloniale plaatsje Frutillar langs La Junta. Een vallei die heel mooi scheen te zijn. Hier hebben we gekampeerd en 2 uur gehiked, samen met een hond die ons de weg wees. Eenmaal in Frutillar, was de sfeer ontzettend leuk en we verbaasde ons over het aantal Duitse toeristen in de Duitse restaurants. Na hier gekampeerd te hebben zijn we door gegaan naar Tril Tril. Vanuit het thuisfront kreeg ik lachende reacties op de manier waarop ik doodnormaal aankondigde dat we daarheen gingen. Dit ligt aan de kust en heeft een micro klimaat. Dat zorgde ervoor dat we op een plek terecht kwamen waar wederom niemand was, de zon scheen, dolfijnen met de grote golven meekwamen en een paar chille dagen om te eten, drinken en te lezen. Parque Nacional Puyuhuye Elke nieuwe plek waar we komen voelt een beetje als een nieuwe kleine minivakantie. We zien de landschappen gaandeweg veranderen en onze plekken om te overnachten zijn nooit hetzelfde. Daarom denk ik dat dit nooit kan gaan vervelen. Zo staken we in een paar uur over van de westkust van Chili, naar de grens aan de oostkant van het langste land ter wereld. Daar kwamen we terecht in een vulkanisch landschap, waar men een klein skigebiedje van heeft gemaakt. Soof en ik waren zo gefixeerd op het zien van een krater, dat we er niet bij stil hadden gestaan of het überhaupt actieve kraters zijn... Zo is onze eerste hike naar een krater er een geweest die inactief was. De diameter was enorm, dus wel ver om te lopen waar ooit een lavameer gelegen heeft. We voelden ons niet helemaal voldaan, dus besloten we nog een hike te doen op een ‘secret trail’. Wij gebruiken de app iOverlander om onze wild kampeerplekken te vinden, maar hier staan ook bezienswaardigheden en hiking trails op. Na 1.5 uur klimmen trok alles volledig dicht. Hierdoor besloten we de zon op de zoeken en naar Argentinië te verkassen.