Porto, Portugal - Polarsteps

Vanmorgen hebben we een Uber taxi besteld en hebben we ons af laten zetten bij Capela do senhor da pedra. Dit is een 17e eeuwse kapel die gebouwd is op een plek waar de lokale bevolking offers bracht aan natuurgoden. Met de bouw van de kapel hoopte men dat de offers zouden stoppen. Dit bleek niet het geval, de offers gingen gewoon door alleen nu in de kapel. De kapel staat bij vloed in de zee. Wij kwamen er met eb en konden daarom de kapel bekijken. Het is 14 kilometer vanaf hier langs de kust naar Porto en we besloten te kijken hoe ver we zouden komen. Het was ideaal wandelweer 18-22 graden, strakblauwe lucht, windje vanaf zee en zon in de rug. Er is een houten steigerpad door de duinen aangelegd van 7 kilometer. Aan de linkerhand zie je de ruige zeekust, om je heen de duinen waar allerlei planten in bloei staan en rechts de wijk Gaia. Elk strandje heeft een eigen restaurant en het was druk met vooral veel hardlopend mensen. Er liggen af en toe mensen op het strand achter een windscherm of ze gebruiken de grote rotsen als windvanger. Tussen de rotsen blijft het water achter en dit vormt een natuurlijk bad dat verwarmt wordt door de zon. Aan het einde van het steiger pad zegt onze navigatie dat we via de straatjes naar de rivier moeten lopen. Als we na een hoop steile weggetjes omhoog zijn geklommen, komen we uit bij een houten trap die naar de rivier leidt. Waarschijnlijk was de weg volgen van de zee naar de monding naar de rivier beter geweest, dan hadden we de hoogte verschillen over geslagen. Langs de rivier ligt het natuurgebied Reserva National do Estuario. Er zijn uitkijkhutten waar je vogels kunt spotten. Om 12 uur in de middag op een stralende dag waren er weinig vogels te zien. De natuur was echt anders, veel meer hoge bomen en uiterwaarden naar de rivier. Na ongeveer 4 kilometer kwamen we in Afurada. In dit dorp is een openbare wasplaats nog in gebruik. In de waterbakken was niemand te zien, de was hing vrolijk flappend aan de waslijnen. Het dorpje heeft natuurlijk allemaal huisjes met tegeltjes en als extraatje hebben ze ook een buitenschilderij. Het dorpje staat bekend om zijn restaurants met barbecues met verse vis. We hebben er een uitgezocht waar ze niet in de rij stonden om binnen te komen en hebben heerlijke sardines met geroosterde pepers gegeten. Na het eten hadden we geen zin meer om het laatste stuk te wandelen naar Porto. Vanaf het startpunt hebben we 11 kilometer gelopen en voor vandaag was dat genoeg. De Uber taxi was er binnen 2 minuten en bracht ons naar het appartement. Het zonnetje stond op het balkon te schijnen dus Evert kon in de zon zitten. We hebben gegeten bij Restaurant Cruel. We hadden hoge verwachtingen van het cruel menu dat een sensatie aan smaken beloofde. Het voorgerecht was een carpaccio met een bijzondere Braziliaanse bloem. Op deze bloem moest je 5 seconden kauwen en daarna kreeg je een soort verdoofd gevoel en was je smaak intenser. Was inderdaad een smaaksensatie. Verder hadden we ook een donut met zalmmouse. Niet heel bijzonder wel lekker. Het hoofdgerecht was olifantenoor met tomaten rijst. Geen idee wat we konden verwachten, we dachten iets vegetarisch. Bleek niet helemaal te kloppen. Het was een gigantische runderschnitzel overdekt met mozzarella. Niet echt lekker, wel veel. Ai tegenvallertje. Gelukkig kon Evert als dessert een port tonic bestellen en ik een lime tiramisu. Maakte de maaltijd toch succesvol. Al met al was alleen het carpaccio gerecht cruel de rest eerder doorsnee en onder de maat. Geen aanrader. Toen we de rekening vroegen kregen we een schoteltje waar al 2 euro op lag. Dat vonden we zo dom en de tekst op het shirt van de over “tips are not included” zo onfatsoenlijk dat we gepast betaald hebben.