Pambar River, India - Polarsteps

De volgende dag was onze gids Shiva zo aardig om ons naar de andere kant van Munnar te brengen, waar we het Eravikulam national park en het Chinnar wild life Resort wilden bezoeken. Na weer een heerlijk ontbijt gingen we op pad. Het Eravikulam national park was voor ons helaas een beetje een teleurstelling. Na de entree te betalen kwamen we het park binnen, klaar voor een mooie wandeling en met hoop op het zien van misschien wel een olifant, luipaard of tijger. Helaas werden we meteen een bus in geloodst en was wandelen geen optie. Waarschijnlijk te gevaarlijk vanwege de wilde dieren, dachten we. In de bus scanden we de bergen af naar tijgers. Toen we eenmaal een stuk hoger op de berg werden gedropt werd ons al snel duidelijk dat het hier ging om een zeer zeldzame en bedreigde geit. Deze geit komt alleen op deze berg voor en nergens anders ter wereld. Hij kan erg goed klimmen, schijnt het. Toen we boven op een berg een kilometer verderop al snel een geit zagen staan werd iedereen wild enthousiast en werden de camera's er bijgehaald. "This is a very rare site!" Zei de man naast me terwijl hij z'n telelens tevoorschijn haalde. Ik probeerde snel een foto te maken, maar helaas verdween de geit weer achter de berg en bleek ik een bosje te hebben gefotografeerd. We liepen verder en om de 20 meter werden we dmv bordjes eraan herinnert dat we ons aan de regels moesten houden: raak de geit niet aan en voer hem niet! Even later bleek de hele famillie geiten gewoon naast het souvenirwinkeltje te staan grazen. Omringd door een batelion bewakers in camouflage pakken en met wapens, want deze geit werd dus heel erg bedreigd. We mochten ook niet tegen de geiten praten: "Madam, don't shout. Madam, please be silent." Zei de bewaker tegen Claire, die de geit vriendelijk begroette. De geitenfamilie liep een stuk achter ons aan, met daarachter de bewakers die ons strak in de gaten hielden (helaas heb ik hier geen foto's van, het was een mooi gezicht). Verder was er in dit park nog een bijzondere bloem te zien, die maar eens in de 12 jaar bloeit. Pech voor ons, niet dit jaar. Toen kwam de bus en werden we weer terug naar de ingang gereden. Al met al dus een lichte teleurstelling. Vooral voor Claire want zij is Grieks en in Griekenland wonen meer geiten dan mensen. Maar we hebben wel heel erg gelachen.😆 Gelukkig werd ons geitenfiasco dubbel goedgemaakt door de prachtige waterval met spelende aapjes, geccos, hagedissen en eekhoorns in het Chinnar wildlife Resort en het prachtige sandelhoutbos waar Shiva ons daarna mee naartoe nam. Onderweg zagen we hertjes, buffels en heel veel aapjes langs de weg. Het was heerlijk om tot nu toe veel in de natuur te zijn, want vandaag zitten we 13u in de bus naar de grote stad Mysore, waar we het 9-daagse navrati festival gaan vieren (vandaar ook de bloemen in ons haar) en veel ashtanga yoga gaan doen, want dat is afkomstig uit deze stad.