Santiago, Chile - Polarsteps

Na een vlucht van 11u en een tijdsverschil van 12u heb ik de langste dag van m'n leven. Ik ben zelfs één uur terug in de tijd gereisd! Half slapend en half wakker kom ik aan in Santiago, waar ik bij de huisgenoten van mijn nieuwe Chileense vriend uit Airlie Beach mag logeren. Wat fijn om, zodra ik alleen op reis ben, toch meteen een plek te hebben waar ik altijd terecht kan als er iets is. De Chilenen zijn zo gastvrij en behulpzaam! Hoewel me ook is verteld dat ik niemand kan vertrouwen omdat Santiago niet veilig is. Maar ik ga op mijn intuïtie af en deze mensen hebben een goed hart. Ze wonen in een veilige buurt van de stad, dat betekend dat elke straat 24u per dag een beveiliger heeft die alles in de gaten houdt. Het is verassend genoeg ook heel fijn om weer in een land te zijn waar mensen gewoon rechts rijden ipv links en van voetbal houden ipv kriket (in zowel India als Australië is kriket nogal belangrijk, ik heb geprobeerd het te begrijpen, maar dit is één van de gekste sporten ooit. Een match kan wel 5 dagen duren! En er gebeurd vrij weinig. Plus, thermen als gully, first slip en wicket keeper zijn moeilijk serieus te nemen, maar genoeg over cricket)! Mijn nieuwe huisgenoten, Jorge en Pedro, nodigden me uit om een voetbalwedstrijd van hun team 'Los Abuelos' (de opa's) bij te wonen. Ze wonnen, tegen alle verwachtingen in en dus was ook de derde helft erg gezellig! Ik kreeg mijn eerste Piscola, cola met pisco, een soort Chileense brandy. Omdat ik van plan ben te gaan hiken en kamperen in Patagonië in het zuiden, heb ik 6 kilo aan overbodige bagage hier achter gelaten en een slaapmatje geleend. Een mooi excuus om terug te komen voor ik verder reis naar het noorden. Een goed begin van mijn avontuur in Zuid-Amerika!