Chợ An Lạc, Vietnam - Polarsteps

Vandaag erg vroeg opgestaan om 04;30. Om 05:00 zijn we opgehaald door de gids voor onze trip naar de drijvende markt. We hadden via het hotel een trip geboekt via het hotel en we kregen een hele leuke gids mee. Zij sprak ook echt goed Engels en kon veel vertellen. Dat maakte de tour echt leuk. Met een bootje hebben we eerst een half uur gevaren naar de drijvende markt. Hier worden voornamelijk verse groenten en fruit in grote hoeveelheden verhandeld. Erg leuk om te zien. Aan een lange stok op de boot zijn de producten geknoopt die worden verkocht. We hebben bij een klein bootje ontbijt gekocht en op de boot opgegeten. De mensen blijven twee dagen hier liggen om daarna weer terug te gaan naar hun huis om verse goederen te halen. Je ziet dus ook mensen tandenpoetsen, afwassen en honden en kippen zijn aan boord. Daarna zijn we een klein kanaal ingevaren, waar de huizen op palen staan. De gids vertelde dat de mensen die hier wonen niet genoeg geld hebben om een stuk grond helemaal op het land te kopen en daarom voor de helft uitbouwen op palen. Het bouwen op palen in de rivier is gratis. Wel overstroomd dit deel van het huis in het regenseizoen. Het tij stijgt dan 6 uur en daalt ook weer 6 uur en dat herhaalt zich dan een aantal keer in het regenseizoen. Verder hebben we een noedelfabriek bezocht en een fruitplantage. Leuk om de verschillende soorten fruit te zien. Wij dachten dat we iedere keer papaya aten maar het bleek jackfruit te zijn. Het is bijna niet te vergelijken met de jackfruit uit blikken van de supermarkt. De boten hier hebben geschilderde ogen op de voorkant, zodat ze kunnen zien wat er gebeurd. De gids gaf aan dat Vietnamese mensen geloven dat dit zorgt voor veiligheid. Verder hebben we koffie gehaald en kregen we verse ananas van een boot vol ananassen. Gisteren waren we er nog niet helemaal uit waar we na Can Tho naar toe zouden willen. Ons plan vooraf was om door te fietsen naar het uiterste zuiden om vanuit daar met de boot naar een zuidelijk eilandje te gaan. Vriend van Jeroen, Erling gaf aan dat dat eilandje eigenlijk de laatste 2 jaar was volgebouwd en geen aanrader was. Dus daar wilde we bij nader inzien niet heen. Verder naar het zuiden fietsen, betekent ook dat we lastiger weer terug kunnen komen naar een grote stad waardoor het transport van de fietsen ook weer wat moeilijker wordt. Daarnaast zijn we beiden wat vermoeid en verkouden door het wisselen van temperaturen (airco vs buiten). We hebben de middag besteed aan sap drinken en plannen maken. We gaan morgen, zondag, richting Hanoi vliegen om in het noorden weer verder te fietsen. Dit betekent dus dozen zoeken en verpakkingsmateriaal regelen. Het hotel waar we hebben geslapen ging gelijk voor ons zoeken waar er fietsendozen te krijgen zijn. Deze waren snel gevonden. Met de dozen en al verplaatst naar een ander hotel, omdat die andere al vol zat. Bij het andere hotel hebben we met behulp van foto’s van bubbeltjes plastic duidelijk weten te maken dat we naar verpakkingsmateriaal op zoek waren. Hier waren ze ook weer heel erg behulpzaam. Jeroen kon achterop de scooter na een plek waar zit dit hadden. De buit: tape, bubbeltjes plastic, een rol inpakfolie en piepschuim. De avond hebben we doorgebracht met het inpakken van de fietsen: De tape was op, dus nog een keer tape halen. Het paste net niet, dus nog iets meer losmaken. Al met al paste het net. We worden er wel beter in. In Nederland koste het ons bijna een dag en nu lukte het in een avond.