Merkez, Turkey - Polarsteps

Vannacht was het berenkoud en muisstil. We hoopten op een bangelijke sterrenhemel maar de maan gaf teveel schijn. Omstreeks 22h00 werd het donker en rustig in beide tenten. 07h15 Hoe koud dat het vannacht ook was, de zon brengt al vlug die heerlijke warmte terug. Tijd om op te staan. Ik breek mijn daktent af wat toch even tijd in beslag neemt. Eric zet het warm water op voor mijn koffie. Zalig moment met een adembenemend uitzicht. In de verte horen we opnieuw de belletjes van de schapen stilaan naderen. Even later zien we de herder naar ons toekomen om dag te zeggen. Zijn kudde wordt nu bewaakt door de honden waarvan enkele een halsband met pinnen hebben. De man legt ons uit, met de hulp van Google Translate dat er in de omgeving wolven zitten die soms zijn schapen doden. De halsband van de honden belet hen voor de keel van de honden te gaan. We blijven nog wat napraten, ruimen alles op en rijden het stuk off-offroad weer af om terug onze weg te kunnen voortzetten naar Pamukkale. Ook nu weer nemen we rustig onze tijd. Kort na de middag vinden we brood in zo’n typisch kruidenierswinkeltje, die in België grotendeels verdwenen zijn. We kopen een brood, wat frisdrank en de typische Turkse thee die we zo lekker vinden, çae. De Turkse woordjes beginnen in ons taalbestand te geraken wat de mensen verwonderd maar duidelijk tof vinden. De kruidenier wil ons nog wat fruit verkopen en laat ons gul zijn pruimen proeven maar ze zijn nog niet echt rijp. Terwijl we in zijn winkeltje staan stapt er een jonge vrouw binnen met ‘ borek’ , een flat bread met vlees ertussen dat ze ons aanbiedt. Het is de buurvrouw die de auto’s heeft zien staan. We nemen het vriendelijk aan omdat we ook weten wat het is. Uit dankbaarheid willen we iets terugdoen en gaan thee drinken in haar winkeltje. We worden hartelijk verwelkomt en mama en grootmoeder(?) komen vanuit het geïmproviseerd keukentje dag zeggen. Ze zijn toch zó gastvrij en vriendelijk. Hartverwarmend is dat. Ons aanbod om dat alles te betalen wordt afgewezen. Hoe lief is dat niet! We zetten onze weg verder naar Pamukkale. Onderweg zien we een reuzegroot meer met strand. Er lijken geen toegangswegen te zijn maar met onze beide 4x4’s geraken we er zonder problemen. De hitte is heftig dus beperken we ons tot wat foto’s en een birdview met de drone. Tegen 16h00 bereiken we Pamukkale en beslissen ons bezoek uit te stellen tot de volgende dag. Opnieuw zoeken we een slaapplaats hogerop in de bergen. De was die al twee dagen in onze wastonnen zit te schommelen wordt opgehangen om te drogen. Onze kampplaats wordt in gereedheid gebracht voor de avond en de nacht. Slapen in mijn Landrover hoort er niet meer bij, de daktent is meer werk maar leuker voor een goede nachtrust. Morgen mengen we ons tussen de horden toeristen, intussen hebben we onze stoeltjes buitengezet tussen de dennenbomen en de krekels die in symphonie voor achtergrond muziek zorgen. Totale afgelegde afstand 3.901 km