Merkez, Turkey - Polarsteps

07h00 Na de spannende dag van gisteren, kunnen we terug de teugels wat los laten. De Landrover motor draait weer als weleer. Van Aksaray willen we naar de Ihlara Vallei, één van de geologische schatten van Turkije. Onderweg zien we, door erosie, kegelvormige rotsen, die duidelijk de omgeving markeren. Ook zien we dat in de steile wanden van andere rotsen openingen werden gemaakt die we gaan verkennen. Het gaat hier om christenen, die zich in de oudheid dienden te verstoppen door hun afwijkende godsdienst. In de zandsteen bouwden ze, soms op grote hoogtes, een labyrint van ruimtes, gangen tot zelfs hele kerkjes. Verweerde fresco’s zijn nu nog steeds zichtbaar. Hier leefden ze met hun gemeenschap. We lopen van ruimte naar ruimte, die dikwijls met elkaar verbonden zijn. Het geheel is door zijn infrastructuur en hoogte uitstekend verdedigbaar en de kleine toegangen en verbindingen moeten eventuele rovers het duidelijk moeilijk hebben gemaakt. Ook vee werd hier ondergebracht. Verder nu naar de Ihlara vallei, een pareltje van de wonderen der natuur. In een vlakke omgeving, van ver niet zichtbaar, is er eigenlijk een scheur in de aardbodem van 14 km lang, enkele honderden meters breed en twee honderd meter diep. Een riviertje loopt er over de hele lengte door. Het is een oase van rust, als er niet zoveel toeristen moesten zijn. Deze groene vallei was eeuwen geleden voor vele Byzantijnse monniken een geliefd oord van bezinning. In de verschillende kerkjes, waar de tand des tijds toch wel zijn werk heeft gedaan, en uitgehouwen in de rotsen, lieten ze hun sporen na. Diverse restanten van prachtige fresco’s zijn nu nog steeds zichtbaar. Ook is er een kerkje waar enkele graven zijn uitgehouwen in de vloer om doden in te leggen. Onderweg is er een rustplaats voor de bezoekers met banken en tafels in het riviertje en overdekte rustplaatsen met kussens. We nuttigen daar enkele pannenkoeken die we zien maken hebben door vijf vrouwen van bol deeg naar afgewerkt product. Echt mooi om af te zien. We wandelen langs elke kant van het riviertje zo’n 4 km af. Terug uit de vallei geraken is een hele klim met als afsluiter de bergop afstand naar de gratis parking. De hele vallei is adembenemend mooi en één van de historische en geologische schatten van Turkije. Niet te missen! Ondertussen is het al laat geworden, nog even een hapje eten en dan weer een slaapplaats vinden voor het donker wordt. Dat lukt niet direct, dus donker, toch vinden we er één naast een waterplaats waar herders hun kudde geiten laten drinken. Ondanks de verwittiging van de herder blijven we staan. We hadden beter geluisterd. Enkele honderden geiten MET BELLEN AAN HUN NEK, verstoren tot tweemaal de stilte. De herder nodigt ons uit voor thee, dat we naar de povere omstandigheden, wijselijk afwijzen. De man krijgt een halve fles whiskey van Eric en laat ons verder met rust. Hopelijk vindt hij zijn geiten terug nadat hij die whisky heeft opgedronken. Dag 21 Totaal afgelegde afstand : 4.838 km