Marand, Iran - Polarsteps

Laat ik u dit even vertellen. Iraniërs hebben geen flauw benul van verkeersregels. Ze worden individueel en ter plaatse gemaakt naar goeddunken. Wegmarkeringen zijn hun vreemd. Ieder rijdt voor zichzelf zonder rekening te houden met ander verkeer. Driebaansvakken worden er vier of vijf. Voorbijsteken gebeurt links en rechts, pechstroken worden hiervoor ook aangewend. Je komt ogen te kort. Richtingaanwijzers worden niet gebruikt en ze laveren als mieren over de rijbanen.De brandstof is hier spotgoedkoop en dat zie je aan het aantal auto’s. Je krijgt hier geen grijs haar van het rijden, je verliest het gewoon. En dan… en dan…. gebeurt het! Als eerste van ons twee rij ik door de stad Tabriz. De straat is enkelrichting en er kunnen twee wagens naast elkaar, het is druk. Ik rij met gematigde snelheid door de straat wanneer plots vóór mij een pickup van zijn baanvak naar het mijne komt. Ik kan hem niet vermijden en rij zijn deur aan chauffeur’s kant in. De plooit volledig naar binnen. De man kijkt niet blij maar ik ook niet. Eric zegt de wagen te verplaatsen maar ik wil eerst foto’s trekken. De schade aan mijn auto is uiterst beperkt. De sterke bullbar die mijn voorkant moet beschermen heeft wat krassen en de rubberboord van de wielkas ook. De man doet teken van achteruit te rijden zodat beide wagens vrij komen. Ik kan echter niet onmiddellijk mijn banden draaien door zijn auto en hoor zijn metaal verder kraken bij het uit een rijden. De mensen rondom ons geven aan door te rijden. De man is in fout, start zijn wagen en rijdt zelf weg. Uitstappen langs zijn kant zal hij moeten uitstellen, vrees ik. Van Tabriz verder richting Teheran. We leggen die dag ongeveer 450 km af in hels verkeer. Mijn pijp is uit dus zoeken we een plaatsje in een klein dorpje. Ik verheug me al voor de rustpauze maar dat is buiten de Iraanse gastvrijheid gerekend. Een iets oudere man op een bromfiets geeft aan dat hij ons wat verder een betere plaats kan geven. Die ligt tegenover zijn woning. Hij opent een tweede deur in de gevel en wijst ons een toilet aan voor gebruik. Zijn zoon komt eraan en die heeft vrienden en dorpsgenoten bij. Het wordt lachen en trachten elkaar te verstaan. Koekjes en thee worden ons gebracht. Hij laat foto’s zien van zijn dochter die in Australië woont. Wij laten onze families zien en grappige filmpjes van Odin. De jonge gasten willen met ons op de foto. Na een uurtje verlaten ze ons en worden wij bij de man en zijn vrouw uitgenodigd om te eten. Om 22h00 nemen we dankbaar afscheid en kruipen we in onze wagens voor de nacht. Dag 28 Totaal afgelegde afstand: 6.829 km