Al Baairat Village, Egypt - Polarsteps

We zitten terug op dat wondermooi Sahara plaatsje. We maken alles klaar om te betrekken maar willen toch nog wat gaan spelen met onze wagens in de duinen. Hoe ver kun je gaan en wat kunnen ze. Voor ons ligt heel uitnodigend een hoge duin met een prachtige glooiing erin. Eric laat me dat soort zaken graag eerst doen in de hoop dat hij mij dan nog eens kan slepen. Hij vergeet natuurlijk dat ik weet hoe je in zacht zand moet rijden en ik mijn Landrover door en door ken. Ik weet wat hij kan! Met een gerust hart rij ik de duin op, steeds hoger, maak een grote boog en rij terug naar beneden. Eric, nu wellicht wat gerustgesteld, maakt dezelfde boog maar wat hoger. We wegen evenveel en de wagens moeten voor elkaar niet onderdoen. Ik laat me echter niet kennen, maak een héél grote boog, voel de wielen gretig in het zand bijten en rij terug van de duin af…… maar nu ik veel verder uitkom dan verwacht blijkt de duin plots op te houden en gaat hij steil naar beneden. De Landrover duikt de diepte in en blijft héél schuin naar voor steken. Het lijkt of hij elk moment kan kantelen. We graven het zand rond de voorste wielen weg zodat ik het stuur zó kan draaien dat het gevaar om te kantelen wegvalt en ik de wagen de diepte kan inrijden. Spectaculair maar wel grappig! Nog even een lekker warme hot spring en een gezellige babbel met de eigenaar ervan. De politie staat ons op te wachten wanneer we kort daarna richting Luxor willen rijden via de ….geasfalteerde woestijnroute. En dan begint de irritante, rot vervelende en uiterst vermoeiende dag waarin het conflict tussen ons en de politie escaleert. Politie nu voor ons, achter ons, we worden verplicht te rijden waar zij willen en hoelang zij er willen overdoen. Tijd om te rusten en te eten is er niet. We leggen dankzij hen en dik tegen onze zin 380 km af aan één stuk. Tegen de avond, in het donker zijn we het zo beu dat we een zijweg inslaan 100 meter van de hoofdweg om te kunnen slapen. Niet veilig, militaire weg, slangen, schorpioenen, als je uitstapt ben je je auto kwijt…… je kan het niet verzinnen wat voor onwaarschijnlijke uitvluchten we te horen krijgen. En dat gsm verkeer van hen laait weer op. En dan barst de bom zowel bij mij als bij Eric en wordt er door ons absoluut niet vriendelijk meer gediscussieerd. We worden verplicht naar een controlepost te rijden, de zoveelste, daar begint de show opnieuw. We vragen uiteindelijk maar één ding, geen inmenging van de politie. Het helpt niets. Er worden dranghekkens geplaatst achter ons en twee wagens blokkeren ons vooraan. En het blijft maar duren!!!! Telkens is het één minuutje nog wat al snel een half uur of één uur wordt. We geraken zó gefrustreerd dat we overeenkomen alsnog naar Luxor te rijden, waar men ons een plaats zal geven om de nacht door te brengen. De plaats is de ingang van de Valei van de Koningen. So be it! Dag 104 Totaal afgelegde afstand : 22.288 km