Kitui, Kenya - Polarsteps

05h00 de wekker loopt voor mij af. Die van Eric, hij heeft er geen, loopt dus niet af. Om 06h10 rijden we de camping uit. Gisteravond bij het kampvuur gezeten van een Italiaan en zijn zwarte vriendin, buiten ons de enige kampeerders. Het is nog donker en even later zien we de zon opkomen. Een felrode zandweg slingert zich door het wildpark. En daar zijn ze dan, de olifanten, giraffen, zebra’s, koedoe’s, nijlpaarden, krokodillen, hyena’s en zoveel meer. Leeuwen, luipaarden, neushoorns en buffels zijn voor het volgende park. Rijden en speuren naar wild. Het is duidelijk buiten seizoen want we zien amper toeristen. Voor jullie opnieuw safari time. Geniet van de foto’s. Tegen 12h00 rijden we het park uit richting noorden. Het verkeer is druk met veel vrachtwagens die je snelheid danig drukken. Voorbijsteken is niet gemakkelijk en soms gaan we de volle middellijnen over. De politie doet ons alle drie stoppen. We gaan een boete krijgen van 40 €. Je moet voor de rechtbank komen maar het kan ook wat goedkoper als….. Uiteindelijk krijgen we het klaar dat niemand iets moet betalen. Corruptie ondersteunen we niet. De boetes worden niet betaald. Lachend en handenschuddend gaan we uit elkaar. Dat zien we, in België, niet snel gebeuren. Dit is Afrika zonder meer. We eten met ons allen in een wegrestaurant, voor de laatste keer. Onze wegen scheiden hier van Vincent en Andrea. Zij gaat zondag terug naar Barcelona . Vincent gaat, alvorens verder te reizen, een weekje rust inlassen. En wij….. wij zetten onze weg verder richting Marsabit om dan door te steken naar Moyale, de grens tussen Kenia en Ethiopië. Tussen de geitjes en koeien eigenen we voorzichtig ons een plaatsje op voor de nacht. PS. Gisteren zijn we gaan eten in een lodge. Heel lekker buffet, wat we beleefd zowat geplunderd hebben. Het uitzicht was fenomenaal. Dag 146.