Goha Land Hotel, Ethiopia - Polarsteps

Vroeg in de ochtend vertrekken we vanuit Bahir Dar. Echter niet vooraleer mijn remleiding opnieuw dient te worden vervangen. De door de bush garagist geplaatste oude begint te lekken. Gelukkig hebben we mijn oude remleiding bewaard. De nieuwe garagist is beter en last het lek dicht. Oef! Weer remmen. De weg van Bahir Dar naar het zuiden kronkelt zich door de bergen, langs groene velden en eindeloze vlaktes. Deze kant van Ethiopië heeft meer water en daar profiteert de natuur uitbundig van. Hele beschermde bossen liggen tegen de flanken van de bergen. Hier mag niet gekapt worden. In dit deel van Ethiopië tracht men het houtgebruik terug te dringen. Graanvelden strekken zich uit tot de horizon, De mensen hebben het goed hier, ook al wonen ze in hutten. Doch ook huizen zien we hier. De weg bestaat uit asfalt doch héél onvoorspelbaar. Goede asfalt kan plots veranderen in nachtmerries. Stukken verdwenen weg, asfalt bezaaid met diepe putten. Opnieuw eist het van ons opperste concentratie. Vrachtwagens, minibusjes en auto’s slingeren van links naar rechts over de weg. Een vrachtwagen die Coca Cola vervoert zwenkt, op het moment dat ik hem aan het voorbijsteken ben, plots naar links om een put te vermijden. Ik kan niet weg, op mijn getoeter reageert hij niet, de man blijft me van de weg duwen. Plots een hoop gekraak en daar gaat mijn buitenspiegel aan diggelen. We stoppen de chauffeur enkele honderden meters verder door hem de weg te blokkeren met onze twee wagens. Er stapt een uitermate brutale kinkel uit die zelfs beweert dat ik hem rechts wou voorbijsteken. Rechterspiegel eraf met rechts voorbij te steken? Dacht het niet! We hebben geen tijd aangifte te doen bij de politie en ik laat Eric weten geen zin te hebben een halve dag op een politiekantoor door te brengen. We rijden door. Op ons plan staat ‘Blue Nile Falls’, na Victoria Falls de grootste van Afrika. Een vrouwelijke gids begeleidt ons op de tocht. Eerst een goede wandeling en dan een bootje om ons naar de overkant te brengen. Maar de tijden zijn veranderd. Er is een elektriciteitscentrale gebouwd die impact heeft op de waterval. Wat ooit een 400 meter breed watergordijn was, is nu nog maar een fractie ervan. We gaan tot vlak bij de voet. om te genieten van de waternevel. Wanneer we terugvaren stapt er in ons bootje een man met een Kalasjnikov, wat niet ongebruikelijk of verrassend is in deze regio. Wat ons wel verbijsterd is dat onze vrouwelijke gids het wapen overneemt, de lader activeert waardoor er een kogel in de kamer komt. De man pakt onmiddellijk het wapen terug. Haalt de grote kogel uit de kamer en steekt hem terug in de lader. Djeezes! Dit is toch geen speelgoed! De rest van de dag ondergaan, wij en de wagens, de martelingen van de weg. Niet simpel met slecht afgestelde remmen, een rechtervoorwiel dat abnormaal geluid maakt en een rechterspiegel die ontbreekt. Maar zolang de Landrover niet stilvalt ben ik dik tevreden. We moeten de grens met Kenia bereiken vóór 28 februari. We raken in tijdnood. We drukken door om afstand te kunnen overbruggen. Op weg naar Adis Ababa, waar ík wisselstukken kan vinden, worden we bij het invallen van de duisternis gestopt. Er mag niet verder worden gereden. De straat staat vol met vrachtwagens die, net als wij, moeten wachten tot daglicht. Ondertussen is Eric weer zonder diesel gevallen. De tankstations die we passeerden hadden er geen. Eric heeft 10 liter in een jerrycan zitten, die erin wordt gekapt. Maar bij het omhoog rijden stottert zijn motor wanneer het beetje naar achter schuift om dan stil te vallen. Ik rij verder om bij het tankstation een volle jerrycan te halen. Het tankstation blijkt dicht en verder rijden mag niet. Eric geraakt met wat moeite toch tot boven. De gids vraagt een kamer in het Goha Land Hotel. Ook wij moeten een kamer boeken om op de parking van het hotel te mogen staan. We zijn ertoe bereid tot we horen dat we niet in onze auto’s mogen slapen??!! We bedanken feestelijk, parkeren onze wagens op straat net naast de ingang van het hotel. Kost ons niets! En we slapen in ons eigen bed. Super! Dag 170 Totaal afgelegde afstand :