Karugutu, Uganda - Polarsteps

Om 07h00 loopt de wekker af. Tijd om ons klaar te maken. Van Bugahia naar Fort Portal, een degelijke asfaltweg met uitzondering van de speedbumps. Voor elk dorpje zijn er eerst twee ribbels dwars over de weg, daarna 4 en dan een speedbump. Op zich geen probleem, maar de 4 ribbels, bij te hoge snelheid, rukken zowat je auto uit elkaar. Er is weinig verkeer en dat maakt het rijden aangenamer. De kleine dorpjes zijn telkens een leuke afwisseling en geven je een goede kijk op het dagelijks leven van de Oegandezen. Omstreeks 13h00 stoppen we langs de weg. Er zijn eieren, tomaten en brood gekocht. Dus Eric bakt een super lekker ei met tomaten. Snel klaar en er is zelfs genoeg voor iemand die nieuwsgierig komt kijken naar Eric’s kookkunst. Het brood smaakt zoet en is eigenlijk niet echt lekker. Maar nood breekt wet dus eten we er van. Het is een gekend probleem voor Afrika overlanders om aan goed en vers brood te geraken. Je vind het slechts sporadisch. Fort Portal zonder fort is een levendig stadje en gelegen tussen uitgestrekte theeplantages en kratermeren. Auto’s in Oeganda zijn zo goed als onbetaalbaar met een gemiddeld jaarinkomen van 800 USdollar. Openbaar vervoer is schaars dus moet alles gebeuren hetzij per motorfiets of gewoon per fiets. Alle vervoer wordt hiermee gedaan. Het moet je dan ook niet verbazen iemand een bed te zien vervoeren op zijn fiets, of een kast of twintig kippen. In alle dorpjes heb je dat hemels gefriemel van mensen die hun dagelijks brood trachten te verdienen. Het moet gezegd: je ziet ze soms keihard werken., bergop met hun waterbidons, stapels hout en dat dag in dag uit onder een soms verzengende hitte. We zetten onze weg verder naar een plaats voorbij Fort Portal. Eric wil graag naar het Tooro Semliki Wildlife Reserve. In het park kan de zeldzame Shoebill ooievaar gevonden worden. Ik weet niet waardoor maar ik heb er geen goed gevoel bij. Wildlife is er blijkbaar niet meer wegens stroperij. Er wordt ons gezegd dat de inkom 50 US dollar is inclusief de boottocht naar de vogels toe. We zien het wel zitten, kamperen mogen we gratis. Eric vult het gastenboek in en ziet dat drie dagen eerder de laatste bezoeker zich had ingeschreven. Daarvoor in maanden een grote leegte. Dan komt de aap uit de mouw. De 35 USDollar is voor de ingang, dan 50 USDollar voor de auto en 50 voor de boot. Waarborgen dat je de vogel ziet kunnen ze niet geven. Wildlife is er niet meer maar zoveel geld voor mogelijk niets te zien vinden we erover. Opnieuw vragen ze er maar op los. Het wordt een no go voor ons. Er zijn grenzen aan onze betaal welwillendheid. Hierdoor kunnen we nu ook niet kamperen. Terug dus richting Fort Portal. Langs de zandweg rijden we langs een legerkamp en Eric stopt. We mogen er overnachten in onze wagens. Veiliger kunnen we echt niet staan omringd door de hutjes van de soldaten. En dan breekt de hel los. Bakken water vallen uit de lucht. Onmiddellijk veranderd de grond in een zwembad. Op dat moment roept Eric dat de spaghetti klaar is. De auto’s staan enkele meters van elkaar, ver genoeg om drijfnat te worden. De wolkbreuk is typisch Afrikaans, ontzettend veel en kort. Maar kletsnat wordt je er wel van. Terwijl we het Oegandees leger ter onze beschikking hebben voor onze veiligheid kunnen we vannacht op onze twee oren slapen. Super! Dag 196 Totaal afgelegde afstand: 36.321 km