Bigodi, Uganda - Polarsteps

Wat een hectische dag vandaag. We nemen afscheid van de soldaten die ons goed bewaakt hebben tijdens de nacht. Nog nagenietend van het ochtendconcert van krekels en kikkers rijden we de zandweg terug op richting Fort Portal en Kasese. De lucht is niet opgeklaard en het begint terug te regenen. De ochtend kabbelt voort tot we vaststellen dat we behoorlijk verkeerd zijn gereden om de chimpansees te zien. Tachtig kilometer, dan nog wel. Dus wordt het terugkeren. De weg voert ons langs een zandweg die ondertussen veranderd is in een vettige moddervet.. Tel daarbij dat het landschap heuvelachtig is dus beginnen de auto’s te schuiven over de smalle weg. Herhaaldelijk zie ik Eric’s Toyota schuin wegschuiven. Het is of we rijden op glad ijs. En dan gebeurt het plots. Eric’s auto stopt en begint opzij te schuiven van het pad. De rechterwielen staan stil op de uiterste rand van de weg. Op zich niet zo erg als er 10cm verder de grond niet een meter dieper zou liggen. De wagen staat héél schuin, indien hij nu verder schuift kantelt hij op zijn zij. Rondom ons beginnen mensen toe te lopen. Met straps verankeren we de achterkant aan een boom, zodat deze niet kan wegglijden. Voorzichtig rij ik de Landrover langs de Toyota, hopend niet tegen Eric’s wagen te schuiven en hem zo in het dieper gedeelte te duwen. Een tweede strap wordt aan de Landrover bevestigd. Een iets oudere man begint de grond voor Eric’s linkerwielen weg te graven zodat ze geen weerstand meer hebben. Als het trekken mislukt en Eric glijdt de dieperik in zal hij zeker mijn wagen meesleuren. Spannend!!! Ik start de Landrover, zet hem in tweede veldversnelling en begin traag te trekken. Jawel, echt waar, een Landrover trekt de Toyota. Waarschijnlijk stuit dit Eric tegen de borst maar is hij toch opgelucht dat hij uit de nood kan worden geholpen.😂 Mijn wagen vindt zowaar wat grip in de modder, die in vette plakken aan onze banden en schoenen blijft kleven, traag komt Eric’s wagen uit zijn zéér hachelijke positie. Ondertussen staan er al zeker twintig mannen en vrouwen onze vorderingen op te volgen. We slagen beiden een diepe zucht van opluchting wanneer de wagen terug in het midden van de weg staat. Dit was letterlijk kantje boordje . Oef! We bedanken de oudere man, geven hem een goede fooi en zetten onze weg verder naar de Kibale Forest, Bigodi Wedlands. Eric wordt aangesproken door de eigenaren van de Kibali Lodge. Ze nodigt ons uit de nacht door te brengen op haar, nu, lege lodge. We mogen overnachten op de parking voor 5 US Dollar. Ook eten kunnen we er. En Doordat we Okech kennen worden we extra in de watten gelegd. Super! Nog eens bedankt Okech. Dag 197 Totaal afgelegde afstand: 36.621 km