Nyabihara, Uganda - Polarsteps

Wat een tweede hectische dag vandaag met Eric. Hij houdt het spanningsgehalte wel hoog. De morgen begon goed. We doen een wandeling door moerasgebied en langs de apen. Ik krijg weer laarzen te leen, gelukkig nu zwarte. De apen hebben rode staarten, anderen rode gezichten of witte bakkebaarden. Ze slingeren zich gezwind van boom naar boom. De wandeling in het moeras is knap. We hebben geluk, het water staat niet tot je middel zoals 3 dagen terug. Een houten looppad helpt je over de diepere gedeelten, net genoeg om je laarzen niet vol water te laten lopen. Het is warm en vochtig, het pad loopt door moeras en akkers. We leren onderweg hoe je met bananen gin kunt stoken. We proeven een shotje dat heel goed binnenkomt. De zelf gebrouwen gin is 70 graden. Niet niks! Wat verder zien we gedroogde bonen verwerken tot twee tassen koffie en hoe ze van papyrus en bloemen gekleurde mandjes en onderleggers vlechten. Na drie uur zijn we rond en keren we terug. Van de laatste dagen zijn de auto’s ontzettend vuil geworden, bedekt met opgedroogde modder. We laten ze wassen langs de weg. De wasbeurt is heel grondig en de wagens zien er uit alsof ze uit de showroom komen. Eric merkt dat één van de wassers stiekem een snoepje pikt en dat zijn middenconsole open staat. We rekenen af en rijden door. Twintig kilometer verder vraagt Eric om te stoppen. Hij vindt zijn portefeuille niet meer én zijn reispas. De portefeuille bevat slechts een heel klein bedrag maar erger is de reispas met het visum van Oeganda en Rwanda. Spanning alom! We zoeken snel alles af maar vinden niets. Werden ze gestolen? We rijden terug naar de carwash. Heel moeilijke situatie, je kan iemand niet zómaar beschuldigen, maar dat gepikt snoepje en de open middenconsole deden toch wat vragen rijzen. De politie wordt er bijgehaald. Op zijn verzoek beginnen we opnieuw te zoeken. Alles wordt uitgepluist, ook de console en warempel Eric haalt plots zijn paspoort boven. Oef! Dan gaat hij zijn rugzak terug leegmaken en ….. komt de portefeuille te voorschijn. Eric toch! De snoepjes pakker staat er beduusd bij. Alhoewel Eric hem nooit beschuldigde van diefstal was de situatie voor hem uiterst vervelend en voor ons ook. Duizend verontschuldigingen en een tip voor het wel pijnlijk ongemak doen hem terug wat lachen. Oef! Ondertussen is het zo laat geworden dat we terugrijden naar Kibali Forest Lodge om terug op de parking te slapen. Er wordt weer voor ons gekookt. De spanning kan van ons afglijden nu. Morgen rijden we richting Kisoro, een stadje aan de grens met Rwanda. Hopelijk haalt Eric geen fratsen weer uit!😂😂😂 Dag 198 Totaal afgelegde kilometers: 36.695 km