Makete, Tanzania - Polarsteps

Richting Zambia, meer specifiek Makambako en dan door het Kitulo Nationaal Park. Het eerste stuk is perfecte asfalt zoals bijna alle wegen in Tanzania. Op dat stuk wordt ik voor de zoveelste keer gestopt door de wegpolitie….speeding. Eric die achter me rijdt, aan dezelfde snelheid, wordt ook gestopt maar krijgt geen boete, ik wel. Het is steevast 30.000 Shilling wat ongeveer overeenkomt met 15€. Ik heb hier wel wat ervaring mee, nu niet dat ik me hier als een snelheidsduivel gedraag. We houden ons bijna altijd wat wettelijk verplicht is, maar de aanloop naar de dorpen en het stuk erna rijden we soms ongewild iets hoger. Je staat ook niet constant op je meter te kijken. Dus wordt het gebruikelijk verhaal verteld en mogen we opnieuw doorrijden met een mondelinge verwittiging. Even later is het de beurt aan Eric, 30.000 Shilling boete, want hij heeft geen nummerplaat vooraan. Ook hij weet zich eruit te praten en er wordt een papieren ( niet regenbestendig) papier geplakt op zijn bumper. Alle dagen regent het wel even, dus veel zal dit niet uitmaken. Dan gaan we de asfalt af en trekken de bergen in. De omgeving is prachtig en het lijkt soms dat we de wolken inrijden die van de flanken van de bergen naar beneden komen, Eindeloos ver kunnen we zien. Links en rechts van ons komt er aan de bossen geen einde. Ze worden soms onderbroken door enorme vlaktes heldergroene rijstvelden, mooi afstekend met de donkere bossen. Alles is groen en de geur van vers gekapt hout waait ons toe. De lucht is zwaar bewolkt met hier en daar lichte stukken. De zon krijgt geen kans om er door te priemen. Soms hoor je het donderen, heel ver weg. Toch hebben we geluk. De regen overvalt ons bijna altijd als we aan het rijden zijn. Het zijn heel hevige maar korte buien, steek je echter je kop buiten, dan ben je onmiddellijk kletsnat. De weg verandert in een vettige zandweg, glad en glibberig. Het is opletten om niet in de gracht te schuiven. We kennen echter onze auto’s door en door en dan weet je hoe je schuivers moet opvangen. Niet panikeren is de boodschap. Op een hoogte van net boven de 2500 meter parkeren we ons een eindje van de weg.Het is een vijf sterren uitzicht naar welke kant je ook kijkt. Het lijkt een beetje op Oostenrijk maar dan toch met een ander gevoel. Het is muisstil buiten de roep van een verre vogel na. We hebben onderweg een grote emmer ( kon niet kleiner) aardappelen en wortelen gekocht voor geen geld. We zullen hier een week van moeten gaan eten. Eric trekt zich terug in zijn keuken voor de nu noodgedwongen pekesstoemp. Altijd lekker, ondanks de hoeveelheid suiker die hij er nog steeds gul aan toevoegt. Dag 215 Totaal afgelegde afstand: 40.765 km