Sesriem, Namibia - Polarsteps

Het landschap verandert nu constant. Van de bergen hebben ze precies de bovenkant afgesneden. Ze vormen vlakke plateaus. Tegen hun flanken ligt opgewaaid woestijnzand wat een mooi contrast geeft tussen licht en donker. Je zou soms denken dat het duinen zijn. Het is een gebied waar je niet wil stranden. De weg is gravel, een boulevard breed. Het lijkt soms een maanlandschap, waar de wind vrij spel heeft. Auto’s zien we nu niet meer. Aan de Anderson Gate kopen we onze permit die ons toelaat tot de Skeleton Coast. Het lijkt of we het einde van de wereld hebben bereikt. De verlaten weg loopt parallel met de kust. We slaan een klein pad in dat ons dichter naar de woeste oceaan brengt. Enkele vissers trotseren de gure wind. De lucht is wat grauw, de zeewind jaagt het wit van de golven de hoogte in. Dit offroad weggetje volgen we richting noord, richting Terrace Bay. We merken hier en daar witte beenderen op van walvissen en skeletten van zeehonden. Deze kust is woest. En dan bereiken we Terrace Bay met zijn paar huisjes, wat hangars en een gesloten restaurant. Hier schreven we dertien jaar geleden op de muur het volgende: “ From the other side of the world came Jan and Jonathan, father and son, to Terrace Bay. An awesome stop on their, more than 30.000 mile journey. Antwerp- Cape Town Belgium 19/01/2011. “ De muren van het restaurant staan nu nog steeds volgeschreven. De plek is nog niets veranderd. De uitgang of ingang van de Skeleton Coast, afhankelijk van waar je komt, wordt gekenmerkt met een grote dubbele poort waarop twee doodskoppen staan getekend. Alleen is één vleugel nu blijkbaar stuk. “Skeleton Coast Namibië, where the desert meets the ocean, where the waves massage the wind and pebbles speaks to the soul. The heavenly skies coming closer and we get drawn nearer to reach the pearly gates. This is a oasis of escape in all his solitude, which I love so much, that a piece of my heart will always remain here. “ Dag 242 Totaal afgelegde afstand: 46.592 km