Sesriem, Namibia - Polarsteps

Om 07h00 staan we met enkele auto’s al klaar aan de gate van het Namib-Naukluft Park. We rijden het park binnen met Eric’s wagen, waardoor we maar moeten betalen voor één voertuig. De 60 km die ons naar Sossusvlei moet brengen is heden ten dage geasfalteerd, een uitzondering voor Namibië. Het gebied is gekenmerkt door hoge, rode duinen en meermaals het reclamebord van het land. De weg loopt ertussen en doet denken aan een canyon. De duinen maken deel uit van de Namib Dessert, een woestijnstrook die loopt tot de grens van Angola. Sossusvlei betekent ‘ blinde rivier ‘ en je ziet inderdaad dan ook de uitgedroogde kleine bedingen die het duinlandschap stuurloos dooraderen. In de 60 km die ons scheiden van de Sossusvlei, staan twee uiterst bekende duinen, duin 45 en duin 40. Beiden, ook gekend als Big Daddy en Big Mama, stijgen met een door de wind gekromde rug de hoogte in. Velen wagen zich hem of haar te beklimmen, maar vergis je niet het is een loodzware karwei. Goede raad, zorg dat je schoenen aandoet want het zand kan bloedheet worden. We verlaten de asfalt voor een stuk mul zand. Vandaar is het een twintig minuten lopen tot de Death Pan. We ronden een heel hoge duin en daar ligt ze dan, de overbekende duinpan met zijn 1000 jaar oude, dode bomen, die zwart geblakerd van de zon een surrealistisch beeld weergeven. We zijn bij de eersten en dat maakt het temeer indrukwekkender. De duinpan is een uitgedroogde en gekrakeleerde pan tussen hoge rode duinen waar hier en daar die dode, grillige bomen staan als bewijs dat er ooit voldoende water was. Geen enkele boom heeft de droogte overleefd en de kale, zwarte takken reiken tevergeefs in een laatste hulpeloos gebaar naar de hemel. De ganse duinpan geeft een uiterst fotogeniek, doch ook een uitermate sinister beeld. De omgeving is schitterend, de kleuren warm en de duinen … bloedmooi en héél hoog. Eric voelt zich geroepen om een hoge duin te beklimmen, ik ga een stuk mee maar voel dat dit voor mij te hoog gegrepen is. Eric echter, als jonge vogel, klaart de klus. Een niet te onderschatten prestatie. Van de Sossusvlei terug naar de gate, naar onze camping. We hebben hout gekocht, een vuurtje wordt gemaakt terwijl bakker Eric zijn deeg klaarmaakt. Een speciale pot wordt op de wit gloeiende asse gezet waarmee ook het deksel wordt bedekt. En daar wonder boven wonder ontluikt vers gebakken brood. Meer moet dat niet zijn. Kleine dingen kunnen ons nog steeds in vervoering brengen. Dag 248 Totaal afgelegde afstand: 47.320 km