Togus-Toro, Kyrgyzstan - Polarsteps

De volgende ochtend worden we wakker op een onverwacht mooie plek aan de rivier. Thomas mijmert nog een beetje na over heet sleepavontuur van de man met drie vrouwen. Een moment lijkt het hem wel wat om nog twee vrouwen erbij te nemen. Heerlijk dat ze de afwas in het koude rivierwater voor je doen! Maar als ze allemaal zo veel praten als Manon… hij ziet er toch vanaf. Tijdens het ontbijt maken we, met behulp van onze kaart en het route boek, het meesterlijke plan om via de nieuwe snelweg naar Arslanbob te gaan. De snelste route lijkt ons wel zo prettig na de ontzettend lange dag van gisteren. We zien de splinternieuwe verkeersborden aan het begin van de weg met daarop Jalalabad, de richting van Arslanbob. Super, we genieten op de fantastische weg zonder hobbels en gaten. En we rijden zowaar makkelijk 100 km per uur! 10 boven de snelheidslimiet! Na goed en wel een uur te hebben gereden zien we een jongeman met een gespannen touwtje over de weg staan. We vragen of we er langs mogen maar de man legt ons met behulp van Google Translate uit dat de weg nog niet af is! Hoe is het mogelijk dat er nergens een bord, signaal of teken is dat de weg gewoon halverwege stop?! Sterker nog de verkeersborden geven afslagen, afstanden en reisdoelen allemaal piekfijn aan. Helaas zit er niets anders op dan om te keren en de andere weg door de bergen te nemen. Onderweg halen we een blikje Nirto, de locale Redbull. En Thomas komt vol vreugde terug met Kurut. Bij gebrek aan wisselgeld heeft hij deze lokale snack die Manon zo graag wil proeven, weten te ritselen. Het filmpje heeft geen verdere uitleg nodig toch? Met nog steeds de nasmaak van kurut in onze mond komen we zo’n 6 uur later aan op plaats van bestemming. We besluiten hier lekker twee nachten te blijven staan, een beetje rust!