Absheron, Azerbaijan - Polarsteps

Na Turkije en Georgië waren we dan aangekomen bij het derde land van onze trip: Azerbaijan. Het tijdsbesef is na paar weken reizen wel een beetje verdwenen en dat is volgens mij een goed iets! Na een slaperige treinrit van 12 uur kwam we aan in Baku, we deelden de vierpersoonscabine met een aardige (naar alcohol ruikende) Poolse man. De grenscontrole viel reuze mee, ze vroegen enkel of we weleens in Armenië waren geweest en of we daar souvenirs van hadden. Bij het inrijden van de stad kwamen we her en der al verschillende ‘jaknikkers’ tegen. Azerbeidzjan heeft grote natuurlijke olie- en gasvoorraden en dat levert ze heel veel geld op. Baku is in veel opzichten compleet anders dan Tbilisi en dat zagen we gelijk. De stad is gelegen aan de Kaspische Zee en heeft wel iets weg van Barcelona. Een lange promenade/boulevard langs de kust brengt je langs de meeste hoogtepunten in de stad. Uiteraard vind je hier ook nodige sovjet-bouwwerken. De ‘eyecatcher’ van de stad zijn de Flame Towers, deze worden ’s avonds in zijn geheel verlicht door een led wand. Baku wordt ook weleens het nieuwe Dubai genoemd en die vergelijking snappen we wel. Je ziet overal de dikste bakken rijden en alle dure modemerken hebben hier wel een winkel. De eerste paar dagen verkennen we de stad en merken gelijk dat men druk bezig is met het voorbereiden van de Formule 1. We besluiten enkele dagen later om toch langer te blijven en de race ‘live’ mee te maken. We hadden in een bar een paar locals ontmoet die nog wel een adresje hadden waar we voor € 40,00 p.p. vanaf een balkon de race konden zien. Tijdens het raceweekend was het enorm druk in de stad. Uiteraard waren de oranje geklede Verstappen fans ook weer van de partij. Ook al zijn we geen grote liefhebbers, het was heel gaaf om dit mee te maken. Ze rijden met 350 km/u langs je en dat gepaard met een hoop lawaai. Absoluut geen spijt van gehad! Door de Formule 1 zijn we wat langer dat gepland in Baku geweest. Desondanks de aanwezige luxe in de stad is het ‘dagelijks leven’ toch erg goedkoop! Dat maakte ons verblijf in Baku erg aangenaam. We hebben vooral de lokale restaurantjes en cafeetjes opgezocht. Een goede maaltijd had je al voor € 2,00 á 3,00. Ook hebben we paar keer zelf gekookt. Ondanks dat Azerbaijan een islamitisch land is (93% is moslim) zijn ze hier redelijk gematigd gelovig. De cafés zitten vol met bier/wodka drinkende mannen en men eet ook gewoon varken. Iets wat je in Turkije echt niet zag. De keuken in Azerbaijan komt wel in lijnen overeen met die van Turkije. In de tussentijd hebben we nog een trip gemaakt naar Quba, gelegen in het noorden van het land. Deze stad staat bekend om zijn tapijtmakerijen en appelplantages. Naast Quba ligt een andere bezienswaardigheid: Krasnaja Sloboda. Het is één van de weinig overgebleven, volledig Joodse steden buiten Israël. De inwoners leven er volgens de Joodse religieuze wetten, compleet met een koosjere keuken en met een verbod op werk tijdens de heilige rustdag, de sabbat. Op zich al opvallend in een land waar de islam de klok slaat. Het contrast met Quba is groot: synagogen, koosjere slagers en enorme villa’s/ landhuizen met enorme omheiningen bepalen hier het straatbeeld. Echt slecht hebben ze het hier blijkbaar niet! Omdat Quba voor de rest niet super interessant was en we helaas niet verder de Kaukasische bergen in konden vanwege sneeuwval, hebben we de volgende dag weer de bus gepakt naar Baku. De maandagmorgen na het Formule 1 weekend hebben we ’s ochtends vroeg gelijk de bus gepakt richting het westelijke gedeelte van Azerbaijan. Hier stonden nog paar dingen op het ‘programma’ die we wel wilden zien. We zijn begonnen in Lahic. Een klein bergdorpje waar ze gespecialiseerd zijn in allerlei koperwerkjes. Ik vond het allemaal niet zo bijzonder, het was erg gericht op de toeristen en we zagen enkel twee werkplaatsen waar een koperslager daadwerkelijk bezig was. Toch was dit een hoogtepunt van onze trip in Azerbaijan. Dit komt simpelweg door het guesthouse waar we twee nachten verbleven. We kwamen terecht bij een hartverwarmende familie: vader, moeder en drie kinderen. Als ze gasten hadden dan sliepen de kinderen bij oma en mochten wij dus in de kinderkamer slapen tussen alle knuffels. Toevallig was de oudste dochter jarig en werd er daarom een grootse maaltijd en taart geserveerd. De vrouw kon heerlijk koken en gaf gelijk een inkijk in de Azerbeidjaanse keuken. Ze bleven elke keer opscheppen als je net je bord leeg had, we gingen tonnetjerond naar bed. Als cadeau gaven we een sleutelhanger met Nederlandse klompjes en dit vond ze helemaal geweldig. De vader kon een beetje Engels en hij was erg geïnteresseerd in Nederland. Hij stond zwaar versteld van de prijzen van gas, water en licht, iets wat in Azerbaijan uiteraard helemaal niks kost. Hij was zelf taxichauffeur van beroep dus de inkomsten via het guesthouse waren meer dan welkom. Uiteraard kwam ook het conflict met Armenië aan bod, dat blijft hier een gevoelige kwestie.. Na twee dagen in de bergen was het weer tijd om verder te gaan. Al hitchhikend (eens moet de eerste keer zijn) en paar busjes verder waren we aangekomen op onze laatste bestemming: Sheki. Een prima stadje om tot rust te komen, lekker te eten en de groene omgeving te verkennen. En dat hebben we vooral ook gedaan! Al met al was Azerbaijan een land waar we zeker met een goed gevoel naar terug kijken. Het is geen land met een groot ‘wow’ gevoel maar je kan er met gemak een kleine twee weken toch goed vermaken! De mensen zijn extreem gastvrij en het is meer dan betaalbaar. Omdat de grens met Armenië gesloten is zijn we weer teruggegaan naar Tbilisi, een busrit van 7 uurtjes. Het voelde een soort van thuiskomen want hier waren we in korte tijd inmiddels al vijf keer geweest. We verbleven hier toch nog een weekendje om het zodoende lekker rustig aan te doen. Daarna was het dan toch echt tijd richting Armenië af te reizen. We hadden kaartjes gekocht voor de bus naar Yerevan maar dit bleek achteraf een auto te worden die toevallig die kant op moest, een stuk comfortabeler dus! Valuta: Azerbeidjaanse Manat (AZN) Tijdverschil: +2 uur Gemiddelde prijs hostel Baku: 3-4 EUR per nacht Gemiddelde prijs Airbnb Baku: 12-15 EUR per nacht Biertje (0,5l) in een lokaal café: 0,75 EUR