Qeshm, Iran - Polarsteps

Na Shiraz zijn we nog meer het zuiden gaan opzoeken. Na een busritje van 9 uur kwamen we aan in Bandar Abbas: de grootste havenstad van Iran. Vanuit hier pakten we de ferry naar het eiland Hormuz: een geologisch wonderland gelegen in de Perzische Golf. Op de boot leerden we ook een man uit Teheran kennen die ook voor het eerst naar het eiland ging. We maken het vaak mee dat Iraniërs helemaal niet veel van hun eigen land hebben gezien! Hij liep zelfs mee naar ons hotel en als dank kregen we een blik illegaal geïmporteerd Filipijns bier. We hadden in hostels al goede verhalen gehoord over dit stukje Iran. Onze tuktuk tour met de sympathieke Ahmed begon om 05:00 uur zodat we konden genieten van de zonsopgang en de relatieve ‘koelte’. De felgekleurde vulkanische grond, de diepe grotten en de machtige kustlijn met enorme rotsen gaven je het gevoel op een filmset te zijn. In de middag komt de gevoelstemperatuur tot bijna 50 graden en de luchtvochtigheid is ook enorm hoog. Nu snappen we dat sommige Iraniërs ons voor gek verklaarden toen we zeiden dat we hiernaartoe gingen. Ahmed was eerst een smokkelaar (zoals velen inwoners op het eiland), maar toen hij doorhad dat er met toeristen meer verdiend kon worden is hij Engels gaan leren. Hij woonde er al z’n hele leven en kende het eiland vanbinnen en van buiten. In de namiddag hebben we voor het eerst deze reis de zee opgezocht en hier even lekker van genoten. De Perzische Golf is ook goed zout waardoor je met gemak blijft drijven. Na twee dagen op het eiland hadden we eigenlijk alles al gezien en maakten we ons klaar om weer verder te gaan. We sloten de dag af met een heerlijk visje van de barbecue, klaargemaakt door onze gids Ahmed. De volgende dag pakten we de eerste ferry naar het vaste land en moesten we snel zijn om de bus te halen naar Kerman. De komende dagen stond in het teken van de woestijn! De stad is de perfecte uitvalsbasis voor het bezoeken van de Lut-Dessert. De stad Kerman zelf vond ik niet echt bijzonder, helemaal niet als je dit vergeleek met de steden waar we al geweest waren (de zoveelste moskee, bazaar, je kent het wel een keer). We hadden vooraf al contact gezocht met een gids voor de woestijn. Je moet voor zo’n plek wel een gids inhuren omdat er uiteraard geen bussen naar toe gaan. Daarnaast is het ook verboden voor toeristen om zonder begeleiding de woestijn in te gaan. Samen met Davìd, een Italiaan die we hebben leren kennen in het hostel, zijn we in de middag richting de woestijn gegaan. Uiteraard wist onze gids Reza ons alles te vertellen en wist hij een perfecte plek voor een goeie wandeling door de woestijn. Gedurende de tocht werden we nog getrakteerd op een gele tarantula, een van de weinige levende wezens in de woestijn. Na de zonsondergang was het tijd om onze accommodatie op te zoeken, een kleine EcoLodge midden in de woestijn. Hier stond een typisch Iraanse maaltijd klaar. De dag erna was het weer tijd om naar Kerman terug te keren, de volgende bestemming was weer in aantocht: Yazd!