Yazd, Iran - Polarsteps

Yazd is een heerlijke stad om in weg te dwalen! Het is een van de oudste steden van Iran en het centrum staat sinds 2017 op de Unesco-Werelderfgoedlijst. Het is een typische woestijnstad (met de bijbehorende temperaturen☠️). Alle huizen zijn met elkaar verbonden, de steegjes zijn ontzettend smal en vele straatjes zijn overdekt om de zon buiten te houden. We hadden hier helaas niet heel veel tijd doordat we het Chinese visum moesten regelen. Daarnaast hebben we ook onze Iraanse visum hier verlengd met een maand. We hebben net niet genoeg aan het 30 dagen visum wat we hebben gekregen. Het verlengen kan vrijwel in elke middelgrote stad in Iran en kost nog geen 4 euro. In de avond hebben we ons gewaagd aan kamelenvlees en dat smaakte helemaal niet verkeerd (soort 🐔). Yazd heeft vele rooftop bars waar je een supermooi uitzicht hebt op de skyline van Yazd. Dit zijn vooral de windtorens die je overal in de stad ziet. Een windtoren is een traditioneel Iraans bouwelement dat gebruikt wordt om natuurlijke ventilatie in gebouwen te versterken. Er zijn diverse uitvoeringen in gebruik, en de tochtstroom kan, afhankelijk van de uitvoering, in een of meerdere richtingen worden gecreëerd. Helaas hadden we maar drie dagen in Yazd omdat we anders in de knoei kwamen met de openingstijden van de ambassades van China en Turkmenistan. Na drie dagen in Yazd was het weer een weerzien met onze grote vriend: Teheran! We sliepen nu niet in een hostel maar bij Reza. We hadden hem ontmoet in Esfahan en hij nodige ons uit om bij hem te slapen als we eventueel weer in Teheran zouden terugkeren. Het waren drie dagen van enorme gastvrijheid! We konden blijven eten en hebben samen de verjaardag gevierd van een van zijn beste vrienden. Met allerlei tips van deze echte ‘Teheran-ers’ werd de stad ook veel leuker. Zo zijn we de bergen in gegaan welke tegen de stad aan liggen, hebben we het Iraanse-Irakese oorlogsmuseum bezichtigd en zijn we de Milad Tower ingegaan (4e hoogste van de wereld) voor een mooi uitzicht op de stad. Na drie nachtjes hadden we wel weer genoeg van alle smog en hebben we de trein gepakt naar Mashhad, de laatste halte in Iran.