Xi'an, China - Polarsteps

Xi’an was onze eerste echte metropool sinds Teheran in Iran. Een stad met meer dan 8,5 miljoen inwoners maar het staat niet eens in de top 10 van grootste Chinese steden. Met de hogesnelheidslijn komen we aan op het megalomane station Xi’an North, vanuit daar gaan weer metro’s naar het stadscentrum. We hadden vier dagen gepland staan in deze stad om zowel rustig aan te doen als wat ook wat te ondernemen. De eerste avond verkennen we gelijk het oude centrum binnen de stadsmuren. Je hebt hier kilometerslange straatjes met food stalls, alleen maar streetfood dus. Er komen genoeg gerechtjes voorbij waarbij ik het vlees niet kan identificeren, ook hier gooien ze geen enkel stuk weg en alles word gebruikt. Het Muslim Food Quarter is blijkbaar wel een toeristendingetje dus we zijn ook hier niet de enige. Deze eerste avond maken we ook kennis met de Chinese rijkeluiskindjes. We lopen een straat in met fancy bars, restaurants en clubs en het enige wat je zag waren kinderen (misschien nét 18) met de dikste Mercedessen, BMW’s en Land Rovers. Een blik op de drankkaart en we waren snel weer weg. Leuk om even te zien maar het nachtleven hier is belachelijk prijzig en het ‘gezien en gezien worden’ sfeertje is enorm aanwezig, mij dus niet gezien. Men communiceert ook vrij weinig met elkaar en hun telefoons met giga plasma-schermen lijken vastgeplakt aan hun handen te zitten. Ik dacht dat Nederland erg was. De biertjes die we drinken doen we in lokale restaurantjes en dan is het wel gewoon betaalbaar. De volgende dagen was het vooral lekker eten, koffie drinken en wat kleren inkopen want ik was namelijk wat spul kwijt geraakt. Je vergeet wel eens om al die accommodaties goed te controleren voordat je uitcheckt😅. Aan winkelcentra in Xi’an geen gebrek. De laatste dag in Xi’an zijn we naar het Terracotta leger gegaan, op zo’n uurtje van de stad. Het is op de Chinese muur na misschien wel de populairste attractie van het land. Voordat je er geraakt moet je eerst langs de ellenlange parkeerterreinen met plek voor honderden bussen. Dit is inmiddels geen nieuw gezicht in China. De entree is hoog (zoals overal in China) maar met onze studentenpas en een neppe toelatingsbrief van de ‘Peking University’ op onze telefoon krijgen we eigenlijk overal 50% korting. Na zes jaar studeren zit de echte student uiteraard nog steeds in me. Je ziet ze wel eens twijfelen maar ze durven niet tegen je in te gaan. Omdat we vroeg zijn weggegaan ben je de lokale groepsmuizen net voor en dat is echt een must. Er staan duizenden legermannetjes klaar, verdeeld over drie immense hallen. Op het oog een indrukwekkend beeld maar toch wel kleiner dan verwacht. Eigenlijk is alleen de eerste hal de moeite waard en we stonden zo na een klein uurtje al weer buiten. Je kan Xi’an niet verlaten zonder deze bezienswaardigheid, maar het heeft op mij geen grote indruk gemaakt. In de avond hebben we een fiets gehuurd en zijn we gaan fietsen op de stadsmuren, een lengte van dertien kilometer (weer met studentenkorting👏🏼). Ideaal als je de drukte een beetje wil ontgaan en het gaf prachtige uitzichten op de skyline. De meeste lokale toeristen zijn te lui om dit te lopen of te fietsen dus je hebt vele stukken voor je alleen. Met de heerlijke avondhitte van Xi’an leveren we kletsnat de fietsen weer in. Met een heerlijke spicy hotpot (bij Guido brak het zweet weer uit) sloten we Xi’an af en pakten we de volgende morgen weer de trein naar de pandas-stad Chengdu 🐼. Chengdu is maar een klein stukje groter dan Xi’an (14,5 miljoen inwoners) en we komen hier dus met één reden: panda’s zien! De Chinezen zien de pandaberen als hun eigendom en zijn zowat genationaliseerd. Elk land wat een panda wil hebben (lenen) moet een hele goede relatie hebben met de Chinese overheid en met veel geld over de brug komen. In Chengdu zelf hadden we een enorm luxe designhostel voor heel weinig geld, Met handdoeken, elke dag flesjes water en gratis shampoo voelde het aan als een hotel. Het grootste voordeel was nog de enorme lieve golden retriever die elke dag de ingang barricadeerde. Ze hebben hier sowieso veel met huisdieren, letterlijk elk hostel in China heeft wel katten of honden. Guido’s allergieën vonden het minder leuk 🤭. Op de enige dag in Chengdu hebben we het Research Base of the Giant Panda bezocht. Ze huisvesten meer dan 140 panda’s en zorgen er vooral voor dat de vrouwtjes zwanger raken. Panda’s zelf zijn niet zo goed in de daad en hebben daar veel hulp bij nodig. Één van de redenen waarom ze met uitsterven worden bedreigd. Om de pandababy’s te bezichtigen moest je zelfs in de rij staan. Normaal heb ik het niet zo op ‘normale dierentuinen’ maar hier gaan ze goed met de beren om. In de avond struinen we nog het centrum af waar onder andere noodles met kikker op het menu stond. Omdat we na Xi’an en Chengdu metropoolmoe zijn pakken we onze eerste vlucht sinds Istanbul richting de provincie Yunnan, Zuid-China. ✈️