Oudheusden, Netherlands - Polarsteps

Home sweet home Kaapverdië - Sal Het eiland Sal is echt een aanrader om ooit eens naar toe te gaan als je de kans hebt. Persoonlijk denk ik wel dat een week meer dan voldoende is als je geen echte strandganger bent. Er zijn op het eiland voldoende bezienswaardigheden om jezelf een paar dagen mee zoet te houden. Sommige zijn het zelfs waard om meerdere keren te gaan bewonderen, zoals The Blue Eye Cave. Ik denk dat je het beste een auto kan huren op het eiland. Ook is er de optie om een dagtour te boeken waarmee je met een stoere 4x4 Jeep het eiland gaat ontdekken, maar dan bezoek je de meeste attracties toch wel op 1 dag waardoor je de rest van de dagen toch andere dingen moet plannen. Een eigen auto geeft je voor mijn gevoel iets meer vrijheid. Het rijden op Sal heeft enige zelfvertrouwen nodig, sommige wegen zijn nogal hobbelig en heel af en toe hebben we onszelf afvraagt of we hier wel mogen rijden. (Wanneer je in the middel of nowhere rijd zonder enig ander teken van leven om je heen) Ook vraag ik me nogsteeds af wat nu de officiële snelheidslimieten zijn. En welke voorrangsregels er gehandhaafd worden. De politie op Sal handhaaft daar namelijk niet naar. Het hotel was een prima hotel. Kamers waren goed, kussens waren goed, matrassen wanneer harde kant en de badkamer was ook prima. De een mooie regendouche met een losse sproeier die een ferme straal kon geven. De hotel medewerkers zijn erg gastvrij en elke ochtend werd ons een vers omelet of scrambled eggs aangeboden. Het ontbijt wat wel elke dag ongeveer vergelijkbaar, daar zat niet erg veel variatie in. Op Sal wordt er echt enorm veel verbouwd en nieuw gebouwd. Je kan wel goed merken aan de wijze waarop hier gebouwd wordt dat je toch in een 3e wereld land bent aangekomen. Een arbodienst kennen ze niet en het ziet er soms wel een beetje habbie tabbie uit. De bevolking op Sal is erg aardig, de ene zegt hoi en vraagt hoe het met je gaat en probeer je daarna z’n winkel in te lokken, de eerste paar keer is het moeilijk om nee te zeggen, tot dat je voor de 5e keer een ander winkeltje in geleid wordt met exact dezelfde spullen als alle andere souvenirwinkels. Maar als je nee zegt of per ongeluk doet alsof je ze niet gehoord heb wordt er soms wat naar je geroepen in het creools, ze zullen ons vast niet bedanken voor de aandacht op dat moment. Zodra je wat verder van het toeristen gebied weg rijd merk je toch wel echt dat je in een land bent waar de ontwikkeling nog mijlen ver achter ligt. Veel van de huisjes hebben amper stromend water en de scholing van de kinderen stopt meestal na groep 6. Daarna zijn alle kosten voor de educatie voor de scholier/ouders zelf en dat willen/kunnen ze niet betalen. Ook kregen we te horen van de gids tijdens de catamaran tocht dat je de kinderen geen geld moet geven, en ze gewoon naar school moeten. Maar dat doen ze dus niet. Ze gaan liever schooien voor die ene euro die je dan weer geeft. Het eten op Sal is in de hotels en restaurants erg goed te eten. De kwaliteit is erg goed en het smaakt ook nog eens lekker, wel kun je na een aantal dagen merken aan de darmpjes dat het hier toch met de hygiëne net wat minder nauw genomen wordt dan dat we gewend zijn in Nederland. Als je ook op die pier loopt en bedenkt dat deze vers gevangen vis hier schoon gemaakt wordt en vervolgens wordt bezorgd aan de restaurants in een vieze bak met ijs, dan snap je wel dat het zo nu en dan een keertje borrelt van beneden. Maar dat de smaak er niet voor onder. Tot slot, Ik denk dat we ontzettend blij mogen zijn dat we geboren zijn in Nederland. Hier kan je naar eigenlijk studeren tot je een ons weegt en zijn er goede huizen en is hygiëne hier een standaard. En nu even minder kritisch en serieus. Dit was echt een van mij (persoonlijk) mooiste vakanties, en ik denk dat ook ook wel voor annefleur mag spreken. Wie weet gaan we hier ooit nog terug naar toe, of we kiezen dan een ander eiland. Het is in ieder geval zeker een aanrader. Een vakantie om nooit te vergeten. #NOSTRESS