Eberbach, Germany - Polarsteps

Dag 14: 66 km gefietst De dag begon mooi. We konden dit keer bij de tent ons ontbijt opwarmen. Terwijl wij aan het eten zijn komen er mensen aan en vullen een emmer met bessen. We raken aan de praat. Je kunt er thee mee zetten of marmelade maken maar dat is wel veel werk. Ze vragen ons of we hier hebben geslapen. En doen alsof ze het heel koud hebben als ze horen dat we hier inderdaad hebben geslapen. We zeggen gedag en beginnen met fietsen. De dag begint mooi. Het is prachtig groen om ons heen en we hebben er een lekker tempo in zitten. We stijgen en dalen heel licht. We komen aan bij het eerste dorp. We stoppen bij een bakker voor vers gebakken dinkel brood en vullen onze flessen. We fietsen weer door. De omgeving is saai geworden. En het is een grouwe dag. De energie zit er minder in maar fietsen gestaag door. In het volgende dorp stoppen we even om onze banden op te pompen en handen te wassen en gaan weer door. Even later komen we langs boerderijwinkels. We stoppen, kijken onze ogen uit naar al de verschillende pompoenen, kopen wat groenten en gaan weer door. De kinderen komen even spieken naar onze fietsen en zijn heel erg onder de indruk van onze zware bepakking. Tschüss!! We komen aan in de stad Heidelberg. We fietsen langs campussen. Dit zal wel een gezellige stad kunnen zijn. We willen hier wel stoppen om even te lunchen. We fietsen langs een dierentuin en zien dan dat ze een glazen muur aan de buitenkant van het park hebben. We stoppen even om te kijken. Eerst zien we een vosjes, hele mooie en dan een beer. Super gaaf! Er rent dan een jong beertje op mama beer af en springt speels tegen haar aan. We besluiten hier te lunchen en naar dit schouwspel te kijken. Als we even later door fietsen blijkt de stad nog boven onze verwachtingen. Het licht tussen en over heuvels, de rivier de Neckar gaat er dwars doorheen, prachtige gebouwen, een oud kasteel op de heuvel en er hangt een gezellig sfeertje. Vanaf nu gaan we een tijdje de Neckar volgen. En de omgeving is weer prachtig, groen en heuvelachtig. We stoppen nog even voor een reep en een snoepje die we bij de boer hadden gekocht gemaakt van de hars van een boom. En gaan weer door. We beginnen met overleggen over wat we doen met slapen. We fietsen over een autoweg waar ze kijhard langs scheuren. Het kost veel energie omdat we wat meer gespannen fietsen. We beslissen dat we bij een camping willen slapen zodat we een was kunnen draaien en kunnen douchen. Maar de één na de ander wijst ons af. We weten niet wat er gebeurd. Telkens weer fietsen we weer over de drukke autoweg door. En onze gemoedstoestand zakt naar beneden. We gaan door en besluiten in een leuk dorpje te vragen of we in iemands tuin mogen staan. Het erf is niet van haar, maar verwijst door naar een camping verderop ongeveer 10 km hier vandaan. Oké daar gaan we voor. We fietsen door een natuurgebied, moeten flink klimmen en dalen dan ook weer. We komen aan bij de camping. En zijn meteen weer helemaal blij. We worden goed ontvangen. Staan leuk aan het water, gaan heerlijk douchen en ruiken pizza. Het is al donker en beslissen lekker binnen in de warmte een pizza te eten. Nu heerlijk in ons kokonnetje. Met morgen een rustdag in het vooruitzicht zodat we onze kleding kunnen wassen. Welterusten!