Baden-Württemberg, Germany - Polarsteps

Dag 17: 25 km gefietst We worden laat wakker. Alles voelt vochtig aan en we hebben weer moeite met opstaan door de kou. Maar we weten dat het een warme dag gaat worden en dat de zon al achter de bomen schijnt. Dit help ons er toch uit te gaan. Met blote voeten in mijn sandalen alles opdoeken. Mijn handen en voeten weer kout tot het bot door de natte tent en het gras. Als alles is ingepakt gaan we fietsen. We hebben veel te regelen vandaag. We zijn gister van de route afgegaan omdat we naar de grote stad Heilbronn willen voor een decatlon of een andere outdoor winkel. Q zijn slaapmat houd het steeds minder lang vol. We hadden dit al veel eerder moeten regelen. We hoeven niet ver te fietsen voor we bij de eerste winkel terecht komen. Een outdoor winkel met goede slaapmatten maar alles is wel heel prijzig. We besluiten door te gaan naar de decatlon. Daar hebben ze alleen matten die veel te groot zijn. Dat zou een volledige fietstas in beslag nemen. Toch maar terug dan? We fietsen terug en komen langs een zwembad. We kunnen ook nog eens proberen het gat te vinden. We vragen om hulp en krijgen een emmer water. We proberen het daarmee maar net als afgelopen keer is het niet te doen met zo’n klein beetje water. We krijgen de tip om iets verderop naar water te gaan waar je makkelijk bij kan maar het zwembad gebruiken mogen we niet. Oké dan doen we dat. We lopen een stukje en komen inderdaad aan bij water. We vinden het probleem. Heel veel belletjes over een groot oppervlak van de mat. Ook vinden we een wat groter gat waar de luchtbellen sneller uit komen. We drogen en plakken de mat en dan is het wachten geblazen. We besluiten dan ook maar al onze natte spullen uit te stallen en ontbijt te maken. We zitten lekker in het zonnetje. Als we alles hebben ingepakt en de mat gemaakt is hebben we alleen nog een stop bij de supermarkt. We staan buiten de winkel wanneer er een vrouw op ons afloopt. Ze is benieuwd naar onze reis en verteld dat ze de camino heeft gefietst in twee maanden. Super leuk om haar te spreken. Ze bied ons een slaapplek aan. We twijfelen.. eigenlijk hebben we besloten om gastvrijheid nooit af te wijzen. Maar het is 15.00 uur en we hebben nog geen tien kilometer gefietst vandaag. We wijzen het af en gaan boodschappen doen. We hebben onmiddelijk spijt van onze keuze maar we kunnen niet meer terug. Volgende keer beter. We hebben boodschappen gedaan en stappen weer op de fiets. We zijn de stad nog niet uit als het klimmen begint. Wauw!! Wat is dat pittig. De klim lijkt niet op te houden maar wanneer we helemaal boven zijn, zijn we toch wel heel trots op onszelf en dan begint de grote afdaling. Zo klimmen we en dalen we een aantal keer. We weten dat het vannacht gaat regenen en komen bij een hutje aan. Stoppen we nu al? Dan hadden we net zo goed ja kunnen zeggen tegen het aanbod van de vrouw. Oké nog even door maar we willen het niet te laat maken. De dagen worden steeds korter en koken in de regen is geen pretje. We fietsen nog geen vijf kilometer verder en komen het volgende huisje tegen met een speelplaats en een vuurkorf. Oke hier stoppen we! We plaatsen de tent onder het afdakje van de zandbak. Past precies!! We liggen droog vannacht met het geluid van regen druppels op de bladeren van de bomen om ons heen. We maken vuur en proberen erop te koken. Wat lastiger is dan we dachten. En eten ons eten op binnen in het hutje aan tafel. Nu heerlijk naar bed na een innoverende dag met weinig kilometers. Weltrusten!