Oy-Mittelberg, Germany - Polarsteps

Dag 21: 49 km gefietst De eerste gebroken nacht door de kou. We zijn gister avond te laat begonnen met koken waardoor er tot op het bot koud zijn geworden voordat we naar bed gingen. We zijn vroeg wakker maar blijven nog heel lang liggen ook al zijn mijn voeten nog steeds ijspegels. Ondanks de pijnlijke kou is een prachtige ochtend. We hebben weer een strak blauwe lucht. De zon schijnt prachtig de met frost bedekte tuin in. We zien vocht door de lucht zweven terwijl we met pauzes om de handen te ontzien van de kou de tent opdoeken. We nemen afscheid van Franz en Josephine en beginnen langzaam met fietsen. We gaan moeizaam vooruit. We hebben weinig energie en de kou moet nog uit ons lichaam. De eerste twijfels over de winter en de bergen gaan door mij heen. Kunnen we dit wel? Hebben we wel de goede slaapzak en kleding voor deze reis? Maar de zon maakt heel veel goed. Niet veel later kunnen de jassen en wanten uit. En we beginnen de bergen nu steeds duidelijker te zien in de verte. We nemen pauze. Even genieten van de zon en ervoor zorgen dat alles goed droog word. De tent en slaapzakken hangen we uit. We smeren een broodje en warmen water op voor koffie. We bellen met vrienden en bespreken met zijn tweeën wat we in de toekomst beter kunnen doen om zo’n nacht te voorkomen. We pakken alles in en fietsen verder. De energie is terug en we gaan weer makkelijker vooruit. Sinds Ulm hebben we niet de leukste route. We fietsen vooral naast en over drukke auto wegen. De auto’s sjeezen langs ons. Dat wij niet de enige fietsers zijn stelt ons gerust maar relaxed fietsen is het niet. We nemen een pauze om water te vullen en een appel te eten. We gaan naar het toilet en frissen ons op bij een ijssalon. Mensen zullen wel denken… die twee zijn wel heel lang op het toilet! We beslissen niet heel lang meer te fietsen. We kijken op Google maps wat een goed punt zal zijn om te stoppen. We mikken op een meer. We fietsen een stuk door en dan… woehoeee!!! We hebben 1000 km gefietst. Wat een goed gevoel. We vliegen de heuvels op en af naar ons eindpunt van de dag. Wauw wat een mooie plek. We kunnen vanaf hier de bergen met witte pieken in de verte zien. Één nadeel.. het is een natuurgebied. Wildkamperen kunnen we eigenlijk echt niet doen hier maar het is al laat en als we in de warmte van de zon willen eten moeten we hier stoppen. We wandelen even een stukje om een goed plekje te vinden. Er is een blokhut met een veranda net naast een pad maar wel een stuk verhoogd. Niemand zal de tent kunnen zien. Goed! Nu snel koken en wachten tot iedereen weg is en dan zetten we de tent op. Het past precies. Alleen een beetje moeite doen om de tent in te komen. Verwarmen nog wat water voor koffie op ons veranda en genieten van de ondergaande zon en hoe de bergen er telkens weer anders uit zien in het veranderende licht. Als de zon onder is koelt het snel af dus hup de tent in. Morgen vroeg op om de tent af te breken voordat iemand het door kan hebben. Weltrusten.