Lermoos, Austria - Polarsteps

Dag 22: 57 Km gefietst Vanmorgen werden we wakker met een kleine oranje gloed op de tent. We nemen deze ochtend niet de tijd om rustig wakker te worden maar beginnen meteen met onze routine. Omkleden, kleding inpakken, kussens, slaapzak en matje inpakken. Ondertussen word de oranje gloed steeds groter en willen we de tent uit. We worden getrakteerd met het licht van de zon die nog niet op is gekomen wat weerkaatst op de bewolking met de prachtige berg keten op de achtergrond. We hebben heerlijk geslapen en niet koud gehad vannacht. Het is heel belangrijk dat we warm ons bed in gaan. Wanneer we alles hebben opgeruimd gaan we bij het zomer horeca barretje wat nu gesloten is, een eindje terug ontbijt maken en ondertussen alles opladen in het stopcontact achter de bar. Terwijl wij het ontbijt klaarmaken en eten is er een vrouw die haar ochtend duik in het meer maakt. Brrr!! Wat heb ik veel respect voor haar. Zo rustig, gezond en meditatief ziet het eruit. Ik zou haar graag na willen doen maar dan met de kennis dat je daarna in een warm huis terecht komt. We vertrekken en worden snel warm van het fietsen. De bergen komen in een rap tempo dichterbij. Nadat we in een dorp boodschappen hebben gedaan is de grens van Oostenrijk niet ver meer! Zenuwen en intense blijdschap vullen mij! Zo bijzonder dat we hier helemaal naartoe zijn gefietst! En dan is de grens daar. Wat hebben wij al veel meegemaakt en wat heeft Duitsland ons veel gebracht. Over de grens voelt alles onbekend. Wat gek is want deze lijn is in werkelijkheid niet zo veel. Maar we worden al snel omringt door bergen en de onwetendheid is nog groter dan de afgelopen dagen. Waar gaan we slapen? Hoe koud zal het worden? Hoe heftig worden de klimmen? We volgen vanaf nu de Via Claudia Augusta. Een fietspad helemaal naar Venetië. De klimmen zijn stijl en paden door prachtige bossen maar over grindpaden waar de banden weg kunnen slippen. De eerste echte klim vandaag is niet te fietsen en moeten we lopen omdat de banden onder ons wegglippen. We willen om half vier wel stoppen. Het is een dag geweest met hele stijle klimmen. Één van wel 14%. We voelen onze benen. Maar de camping waar we op hebben gemikt.. want ja we zijn wel weer toe aan een camping, een douche en aan het wassen van onze kleding.. is gesloten. We moeten door. Nog minstends 12 km fietsen met klimmen en dalen. We komen aan bij de eerst volgende camping. Een gekke plek langs een drukke weg aan het begin van een dorp maar wat een uitzicht! Ik twijfel nog wel.. we zien dat we ons moeten melden wij het tankstation als we hier willen slapen. We raken aan de praat met een man die hier zijn eigen caravan heeft staan. Super aardig en enthausiast. Hij haalt mij met dit gesprek over om te blijven. Brengt meteen een wasrek dat hij naast de verwarming zet en nodigt ons uit om bij hem en zijn vrouw te eten. Eenmaal gedouched en wel gaan we op bezoek bij Jan en Anita. Wat een super lieve mensen. Er is heerlijk voor ons gekookt en er word de hele avond gezellig gekletst. Ook wel even fijn om Nederlands te kunnen praten. Na een hele fijne avond met gastvrijheid, heerlijk eten en gezelligheid in een warme ruimte trotseren we de koude buitenlucht. We zetten de tent op en gaan lekker in ons warme bedje liggen. Morgen nemen we een rustdag. Weltrusten!