Narac, Montenegro - Polarsteps

Bosnië en Herzegovina is een bijzonder land om doorheen te fietsen. We komen door prachtig mooi groen gebied waar het meer vochtig warm aanvoelt, rouwe berglandschappen met vooral veel rotsen, door steden die levendigheid uitstralen, maar ook veel verwoesting van de oorlog. Dorpen die grotendeels bestaan uit ruïnes waar een enkeling is teruggekeerd om zijn of haar huis weer op te bouwen. We zien kinderen op straat met een bal spelen naast een huis dat op instorten staat. Ik weet nou niet of ik het een triest of mooi aanblik vind. Na bijna 3000 kilometer op de teller krijgt Q zijn eerste lekke band. We waren pauze aan het houden op een pleintje naast een hotel en raakte aan de praat met een stel uit Australië die hier drie maanden aan het toerfietsen zijn. Na de drie maanden gaan ze naar Cambodja om daar voor drie jaar aan het werk te gaan als docent. Ze nodigen ons uit om bij ze langs te komen als we eenmaal daar zijn! Weer zo’n ontzettend leuke ontmoeting. Wanneer we weg willen fietsen komt Q er achter dat zijn band lek is. Gelukkig kunnen we een emmer water regelen bij het Hotel. Een perfecte plek om een lekke band te krijgen. We fietsen wat laat pas weer verder waardoor we snel op zoek moeten gaan voor een slaapplek. We kunnen hier niet zomaar onze tent ergens opzetten want we zien overal bordjes met oppassen voor mijnenvelden en er is veel hoogteverschil. We zien een dorpje met veel ruïnes en besluiten daar in een oude garage de tent neer te zetten. Als de tent helemaal is opgezet en de groenten gesneden zijn komen er twee dames langsgereden. Ze wonen in één van de huizen verderop. Ze zijn buren van elkaar en vinden het geen probleem als we hier slapen maar één van de twee vrouwen staat erop dat we bij haar komen slapen. We communicerende met handen en voeten en laten foto’s zien en de kaart met ons plan. Ze vertelt over haar familie en de verwoesting van haar huis. Het is bijzonder om te zien hoe ze woont. Water komt uit een waterput en warmte krijgt ze doormidden van een houtoven. We drinken die avond haar eigen gemaakte Rakia en eten augurk, Ajvar en roerei met brood. De volgende ochtend krijgen we zelfgemaakte pruimenmarmelade met brood, Bosnische koffie en een glaasje Rakia voor een blije vaart op de fiets. We vertrekken in de stromende regen richting Dubrovnik. We blijven uiteindelijk twee nachten in een appartement net naast het oude centrum van Dubrovnik. Het Franse stel François en Louice die we bij Krka hadden ontmoet zijn hier ook. We nodigen hun uit om bij ons te eten wat ontzettend gezellig was. Leuk om zo’n huiselijk avondje te hebben waarbij we gasten mag ontvangen. De volgende avond eten we bij hun in het appartement en hebben we een spelletjesavond. Tussendoor struinen we door Dubrovnik en lopen we naar een uitzichtpunt op een berg naast de stad. Maar het zijn ook regenachtige dagen dus we genieten ook van een appartement hebben en koken tussendoor nog een uitgebreide lunch en bellen het thuisfront op. We vertrekken in de zon om Dubrovnik achter ons te laten na een bijzonder onrustige nacht. Voor het eerst hebben wij een aardbeving meegemaakt. In eerste instantie dachten we allebei: gaat er nou een hele zware bus voorbij maar al snel hadden we door.. nee dit is een aardbeving. Snel kleden wij ons aan om naar buiten te gaan want we wisten niet of dit gebouw het wel zou houden en of het nog heviger zou worden. Buiten wachten we nog af of er nog een tweede golf aan zou komen en praten wat met de buren over wat er aan de hand was. Na een tijdje bleef het stil en durfte we weer naar binnen. Toch hebben we niet goed geslapen. We zijn pas laat in slaap gevallen en snachts zijn we nog twee keer wakker geworden van nog eens twee aardbevingen. Gelukkig waren we in Dubrovnik want daar viel het gelukkig mee. We hopen dat de mensen in Bosnië waar het veel heviger was niet te heftige schaden hebben opgelopen. We fietsen vandaag naar Montenegro. De laatste dag in Kroatië is een prachtige dag. We worden getrakteerd met prachtig weer, mooie berglandschappen maar niet te helftige klimmen, wijngaarden aan weerszijde, stromend water en een groene omgeving. We zijn ongeveer drie weken in Kroatië geweest en wat hebben we genoten! Zo ontzettend veel verschillende landschappen, mooie mensen, heftige stormen en heerlijk zonnig weer, enge honden die ons achterna zaten maar ook de roofvogels die ons altijd het gevoel geven dat we de goede kant op gaan. We kijken alleen maar met een goed gevoel terug en zijn er klaar voor om Kroatië achter ons te laten. Op naar Montenegro!! En wauw wat is Montenegro mooi!! We zijn nu twee volle dagen in Montenegro. De dag dat we uit Kroatië de grens over gingen kwamen we al snel aan bij de kust. Wat helemaal bebouwd is. We hebben een camping gevonden naast een drukke weg maar we kwamen aan bij een groene oase! We hoorden heel veel verschillende vogel gezang en wat een leuke bijkomstigheid was, was dat er biologie studenten uit Slovenië hier op kamp waren. Het was leuk om naar te kijken. Ze konden geen drie stappen zetten zonder enthausiast naar de grond te wijzen en te hurken om weer iets te observeren. Iedereen had zijn of haar eigen expertise. De ene kijk naar spinnen, de ander naar vogels en weer een ander naar reptielen. Na een heerlijke nacht slaap fietsen we door met een mega klim op de planning. We gaan vandaag van zeeniveau naar 1000 meter hoogte. Het is een hele warme dag, de eerste dag dat we het gevoel hebben dat de zomer is aangebroken. We klimmen in 30 graden Celsius omhoog. We gaan langzaam maar gestaag omhoog en daarmee word het ook langzaam maarzeker frisser. We worden getrakteerd met prachtig uitzicht en we zijn beide met hele goede gemoedstoestand aan het klimmen. Eenmaal boven komen we aan bij een bar met plateaus met prachtig uitzicht. We delen een biertje en bungelen lekker met onze benen over de rand. We vragen aan de eigenaar of hij weet of we hier ergens onze tent kunnen opzetten want we zien alleen maar rotspartijen en hoogteverschillen. Hij geeft aan dat we onze tent hier wel op mogen zetten! Super fijn! De rest van de avond kunnen we genieten van dit adembenemende uitzicht wat telkens blijft veranderen met de zonsondergang . Het was een heftige nacht. Savonds was het bijna windstil maar toen de zon onder was begon het te stormen. Hevige wind en onweer en regen. We konden de tent niet met haringen vastzetten dus de tent werd heftig heen en weer geblazen. Toen het een tijd niet meer regende en wij wat uitgeput en uitzichtloos waren omdat we nog geen oog dicht hadden gedaan besloten we de buitentent open te zetten zodat de wind door de tent kon waaien. Dat was een super zet! Twee problemen in één klop verholpen, we hadden het namelijk allebei ontzettend warm dus wat frisse lucht was geen probleem en de tent bleef veel rustiger staan. De rest van de nacht hebben we gelukkig nog goed ons rust kunnen pakken. Vandaag was één van de mooiste dagen tot nu toe! Ontbijten met prachtig uitzicht, daarna nog een stuk klimmen om daarna een hele lange afdaling in te gaan in de groene gebergte van Montenegro. Langzamerzeker werd het vandaag steeds groener en groener. En kwamen we uit de frisse bergen weer in de warmere dal. De geuren van jonge groene bladeren aan de bomen, de bloemen en dennen brengen een groot genot. Wauw!! Wat is het hier prachtig! De bergen zijn zo stijl en dichtbebost dat we weinig menselijk leven zien maar elk vlak stukje is bebouwd door de mens met huizen en graslanden. Alles ziet er vandaag prachtig uit en voelt levendig aan. Aan het eind van de dag toen we beide vermoeid raakte van alle klimmen en dalen die we hebben gedaan zijn we gaan spotten naar een goede plek voor onze tent. We hadden geen idee of het wel ging lukken omdat we tot nu toe nog geen geschikte plek hadden gezien. Maar we hebben niet lang hoeven zoeken toen er een pad van de weg naar een prachtig open plek in het bos liep met een grasveld vol bloemen. We zetten kamp op en genieten van de laatste zonnestralen terwijl we wat eten. Wanneer de zon achter de bergen verdwijnt ruimen we de laatste spullen op en trekken we ons terug in onze tent. Nu heerlijk slapen voor het eerst sinds een tijdje weer echt in het wild.