Paradiso, Greece - Polarsteps

Bijna twee maanden van huis We zijn in Griekenland! We zijn al zo ver gekomen. Nu weer in een land waar we weer meer dicht bij huis voelen op een bepaald manier maar toch ook weer niet. We zijn nu bijna twee maanden geleden voor de tweede keer vertrokken. We hebben heel wat landen gezien, verschillende culturen ontdekt en landschappen doorkruist. Ook al staan we pas aan het begin van een lange reis het voelt alsof we al heel lang weg zijn. We merken dat het leven op de weg heel intens is. We maken hele mooie dingen mee maar ook mindere. We zijn intens aan het genieten van alles wat op ons pad komt. Ook al kan ons aanpassingsvermogen nog wat groeien want soms is het lastig omgaan met tegenslagen vooral als je slecht hebt geslapen vind ik dat we over het algemeen goed omgaan met de moeilijke momenten. We spreken snel uit wat er in ons omgaat en doen er dan ook wat mee. Waar we thuis nog wel de neiging hadden om ergens lang mee rond te lopen en het leven maar een beetje te leiden. We voelen ons energiek, zijn assertief en genieten van het altijd buitenleven met al de ongemakken die erbij komen kijken. We zitten tegenwoordig alleen de binnen tent op en als je dan snachts wakker word kijk je omhoog en ziet de sterrenhemel boven je en valt weer heerlijk in slaap. In Nederland zien we bijna geen sterren meer. Elke keer als ik omhoog kijk wanneer ik thuis ben word ik een beetje treurig. Het idee dat je op vakantie moet gaan om de sterrenhemel in zijn volle glorie te kunnen zien. Dat de kinderen die nu opgroeien helemaal niet weten wat ze missen. Nu we elke dag getrakteerd worden met prachtige zonsondergangen en de sterrenhemel op heldere nachten merk ik hoe belangrijk ik het vind. We zijn nietig en hebben een prachtige wilde natuur en hemel om ons heen. Iedereen zou daar van moeten kunnen genieten. Waar we ondertussen wat meer naar verlangen is vastigheid, rust en een basis. We zien veel en ontmoeten veel mensen. We worden blootgesteld aan veel prikkels en aan het onbekende. We genieten ervan, begrijp me niet verkeerd maar het is ook een groot contrast met hoe ons leven een paar maanden terug eruit zag. We hebben het met elkaar over wat we uit deze reis willen halen. Deze reis is nu ons leven. Waarschijnlijk twee jaar van ons leven. En we kunnen alles doen wat we maar willen. Wat we in ieder geval belangrijk vinden is naar ons gevoel luisteren. En op dit moment zegt dat gevoel, zoek een plek waar je een tijdje wilt verblijven. Daarom zijn we op het moment kort pauze aan het houden om een plan te maken. We willen beide meer kennis op doen en skills leren dus ons doel word een Biologische boerderij zoeken in Turkije om daar een tijd te werken en te leren. Dat is een plek waar we rust kunnen vinden, mensen kunnen ontmoeten, de cultuur van een land kunnen ontdekken en skills kunnen leren die ons interesseren. Even een periode waarin je wel weet waar je bed die avond staat is waar we op dit moment behoefte aan hebben. Dit alles betekend niet dat we het op reis zijn en het fietsen niet leuk vinden. We kijken uit naar de aankomende tijd en na wat rustdagen willen we vaak ook weer op de fiets stappen. We hebben nog een hele tijd te gaan voor we bij een boerderij zijn en gaan met volle energie het onbekende in de aankomende tijd. Afgelopen week hebben we ook nog van alles meegemaakt. We hebben de eerste dag in Griekenland ons eerste kampvuur gemaakt, waar we intens van genoten. Voorheen durfden we niet altijd een vuurtje te maken omdat we bang zijn dat we daardoor ontdekt kunnen worden. Ook diezelfde nacht hebben we een groot dier gezien, of in ieder geval een schim ervan, maar zeker gehoord. We weten nog steeds niet of het een vos, zwijn, wolf of misschien wel een beer was. Ook een aantal dagen geleden was er een nieuwsgierig vosje te vinden in ons kamp. Nadat de zon onder was en het redelijk donker was kon Q een vosje zien vanuit de tent die bij onze tassen stond. Verder zijn we inmiddels expert in het plakken van banden. Q heeft zijn 4e lekke band gehad (3e was niet goed genoeg geplakt). Maar dit bleek een zegen te zijn, want het gebeurden voor een huis waar we later zijn uitgenodigd voor een heerlijke Griekse lunch, met vis van de gril, salade, heerlijke feta, zelf gebrouwde ouzo en koude biertjes, het goede leven. We hebben prachtige plekjes kunnen vinden op strandjes waar niemand komt. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen op een camping waar we wat taakjes hebben kunnen doen en heerlijk hebben kunnen eten. We hebben een bbq geleend van een stacaravan en hebben daar 2 dagen gebruik van gemaakt, voor lunch en diner. De camping is aan het strand waardoor het nu echt even als vakantie voelt. Dus nu nog even genieten van onze rustdag. Wat heeft morgen ons weer te brengen?!