Mai Tra Subdistrict, Thailand - Polarsteps

Het avontuur is begonnen! Wat een geweldige start van onze reis. Alles wat ik miste van het reizen hebben we in een korte tijd mogen ervaren. Cultuur proeven, mensen ontmoeten, goede gesprekken voeren, spontaniteit, in het nu leven en een bijzonder vrij gevoel ervaren. We zijn warm ontvangen door Tea, Paul en Jam. Ik heb van te voren contact gehad met Paul via Warmshowers maar hij en z’n vriendin Jam zitten nog midden in een verbouwing waardoor hij ons doorverwezen heeft naar zijn buurvrouw die een homestead aan het opzetten is. Tea is een geweldig mens en heeft ons helemaal thuis laten voelen. De eerste avond hebben ze ons uiteten meegenomen naar een leuke zaak met een feest sfeer en heerlijk eten. Er was live muziek en de bediening was razendsnel met het bijvullen van ons glazen. Het was wat lastig communiceren door de luide muziek en karaoke. Het is wel te zien dat de Thai weten hoe je plezier moet maken. De volgende dag stond in het teken van onze fietsen in elkaar zetten. Ondanks de jadleg, het is hier 6 uur later dan thuis, werden we al om half 7 sochtens wakker. We hebben rustig ontbeten en koffie gedronken en gingen aan de slag. Alles ging relatief soepel. Alleen de pedalen kregen we er niet aan vast. De pedalen blijven telkens een moeilijkheid voor ons. Bij het afhalen en er weer opkrijgen hebben we elke keer hulp nodig. Gelukkig kon Paul ons hier later op de dag bij helpen. We waren rond het middag uur klaar. Hebben gezellig met Tea geluncht en even gerust voordat we op pad gingen om de buurt te ontdekken. We hebben de dagen in Bangkok met z’n tweeën de stad verkend. Verschillende markten bezocht, naar tempels geweest en veel verschillende gerechten geproefd maar wat ons vooral is bijgebleven is de mensen die ons hebben ontvangen bij hun thuis. Tea is een prachtig mens. We hebben uren gekletst, samen naar de markt geweest en gekookt. Ze is zo’n bijzonder warme verschijning bij wie je je onmiddellijk thuis voelt. Paul en Jam zijn ook super relaxte mensen. Ze zijn behulpzaam en geïnteresseerd. We weten dat we terug zullen zijn in Bangkok over een aantal maanden. Dus na vier dagen zeggen we tot ziens en stappen we voor het eerst sinds tijden weer op onze zwaar beladen fietsen. We verlaten de stad en volgen een route die we van Paul hebben gekregen. Paul en Jam hebben veel in de omgeving gefietst en weten wat de beste manier is om de stad uit te gaan. Meestal is dat niet het leukste gedeelte om te fietsen. Maar ik moet zeggen. Bangkok uit fietsen vonden we helemaal nog niet zo verkeerd. Fietsen gaat ons verrassend goed af. Q heeft vooral last van de warmte maar ik vind het wel meevallen omdat ik me op het ergste heb voorbereid. Iedereen zegt dat het nu koel is door de hoeveelheid regen dat nu nog valt. Dat is niet normaal voor de tijd van het jaar maar het brengt ons een fijne bijkomstigheid. We fietsen al snel het platteland op. Nemen tussendoor pauze voor en snack dat we van een dame kopen en fietsen weer door. We horen weer andere soorten vogels fluiten en zien andere dieren zoals een soort kleine kaaiman met een rat in z’n bek die vlak voor onze fietsen langs schiet. We weten niet precies wat het was. Bij de lunch zijn we al best vermoeid. Terwijl we daar zitten in een restaurant langs de weg vallen we in de stoel in slaap voor een korte tijd en dat doet ons goed. We gaan daarna met nieuwe energie weer door. Nu begint het echt warm te worden en de zon brand op onze huid. Dat zijn we niet meer gewent, dus dragen we weer lange mouwen ter bescherming. We nemen nog een korte fruit pauze voordat we nog het laatste stukje fietsen opzoek naar een tempel. Wanneer we bij de tempel aankomen vragen we of we onze tent er mogen opzetten. De monnik loopt enthausiast met ons mee om ons door te verwijzen naar een andere monnik die iets serieuzer overkomt. Zonder dat er iets in zijn gezicht vertrekt wijst hij naar een gebouw dat op palen staat. Daaronder kunnen we onze tent opzetten en ernaast is een gebouw waar we kunnen douchen en toiletteren. Perfect!! We zitten even van de omgeving te genieten voordat we opzoek gaan naar eten. Als het goed is zouden er verschillende marktjes en restaurants in de buurt moeten zijn maar het valt tegen. De marktjes verkopen vooral snoep en snacks en de restaurants zijn allemaal al gesloten. Gelukkig hebben we nog instant noodles en gekookte eitjes mee. Terwijl we opzoek zijn geweest naar eten zijn we door meer mensen opgemerkt. Één man zegt tegen ons dat we bij hem thuis zouden moeten slapen, daar is airco, het is hier veel te warm. Maar we vinden het wel fijn hier en gaan er niet op in. We zijn ook niet de enige die hier gaan slapen. Meerdere mensen maken zich klaar voor de nacht. Ondertussen regeld het pijpenstelen. Als we onze tent al op hebben gezet en ik ben gedouched staat er een familie met Q te praten samen met dezelfde man. De moeder en dochter spreken een klein beetje Engels. ‘Kom met ons mee, de fietsen kunnen achter in de truck!’ Ze laten zien op de kaart waar we dan heen zouden gaan. Nou vooruit dan maar, we pakken al onze spullen weer in en laden onze fietsen in op de truck. We komen aan op een kantoor. Waar een matras klaar ligt en onze fietsen naar binnen gereden worden. We halen nog wat eten op de markt om de hoek, kletsen wat met de familie en bespreken de plannen voor morgen. Ze willen ons graag mee nemen maar Ayutthaya. Zonder er echt overna te denken zeggen we ja. Ook al zouden we er ook langs gaan fietsen. Ze geven aan dat ze ons morgen ochtend ophalen om samen daar heen te gaan met de auto, savonds slapen we dan weer hier. We kijken elkaar met een vragende glimlach aan. Waarom ook niet.. Het zijn lieve mensen en zo nemen we echt even de tijd in Ayutthaya zonder ons zorgen te maken over onze spullen. Wat een bijzondere start. Na één dag fietsen gaan we meteen een rustdag in met vreemde mensen die ons hun omgeving willen laten zien. Ook hier is de gastvrijheid overweldigend! Nadat de familie vertrekt naar hun eigen huis en de man zich terug trekt ergens boven op een andere verdieping gaan wij al om acht uur savonds slapen. Weltrusten!!