Mae Phrik, Thailand - Polarsteps

Routine We zijn langzaam aan weer gewent aan het fietsen. De eerste dagen wisten we niet hoe we lekker konden zitten op het zadel. Maar de ergste zadelpijn is voorbij, de schuurplekken zijn weer geheeld en komen niet meer terug, de hoofdpijn van de zon de hele dag op je gezicht komt ook niet meer terug. We hebben onze nieuwe manieren in Thailand weer gevonden. We maken ‘s ochtens onze havermout met fruit, noten en zaden en zetten koffie. We fietsen een eindje tot we weer behoefte hebben aan eten. Dan kijken we wat we kunnen vinden onderweg, soms is het gebakken banaan, soms een noodle soep of (gebakken) rijst en soms gewoon een snack wat we in onze tas hebben. We fietsen weer verder en als de waterflessen gevuld moeten worden dan zoeken we een machine op waar we 1, 2 of soms 5 baht in gooien en dan komt er water uit dat drinkbaar is. Voor avond eten zoeken we plastic zakjes gevuld met eten. Vaak hebben ze een paar keuzes en kan je er rijst of noedels bij kopen. Meestal betalen we voor ons tweeen niet veel meer dan een euro. We hebben tot nu toe welgeteld één keer gekookt maar we komen dan duurder uit en de Thaise keuken is zo heerlijk dat we onze tijd er niet aan willen verdoen. Ook al moet ik zeggen dat ik altijd veel plezier ervaren heb aan koken. Daarna zoeken we een tempel op om te vragen of we onze tent op kunnen zetten. Dat is tot nu toe altijd wel gelukt. Het voordeel is dat we dan kunnen douche en onze electronica op kunnen laden. Een douche is geen overbodige luxe want we zweten hier echt de hele dag door. Het is ‘s avonds om 18 uur al helemaal donker en de muggen zijn dan actief. Dus rond die tijd willen we in de tent zijn. In het begin maakte we nog wel eens de fout om dan pas te eten maar dan zit je er niet ontpannen bij. Hooguit douchen we nog rond die tijd en gaan dan de tent alweer in. We schrijven nog wat of zetten foto’s online en gaan vroeg slapen waardoor we ‘s ochtens vroeg weer wakker worden. Online zie je vaak alleen de glimlachen op de foto’s maar soms komen we in situaties die wat minder fijn zijn. Zoals met oorverdovende muziek gewekt worden om 5.20 uur bij een tempel. De tijd was niet eens zo erg maar vooral hoe pijnlijk hard de muziek stond en hoe heftig je dan uit je slaap gerukt word. Dus de tent opdoeken met pijn aan de oren en zo snel mogelijk weg. Dan met de mooiste zonsopkomst fietsen was een fijne bijkomstigheid. We hadden het al met elkaar besproken dat we weer een keer met zonsopkomst wilde gaan fietsen en die dag kwam sneller dan verwacht. Het was adembenemend mooi en op de perfecte plek omringt door rijstvelden. De hele admosfeer is anders zo vroeg in de ochtend, we krijgen er altijd veel energie van. Je ziet iedereen in de dorpen opstarten en de eerste lekkere geuren van het eten komen al voorbij. Na een tijdje fietsen wilde wel ontbijten, we vonden een prachtige plek tussen de rijstvelden in een open hutje. Terwijl ik het ontbijt klaar aan het maken was begonnen de boeren met werken en niet veel later begon het te stinken en mijn huid begon te branden. GIF!! Ze waren bezig met het land bespuiten, we zagen ze lopen met hun ruszakken, spuit in hun handen en gezicht bedekt met wat stof in een wolk van de pesticiden. Dus halverwege hebben we alles opgedoekt want hier wil je niet rustig je ontbijt eten. Doorfietsen dus.. evenlater komen we bij een tempel aan en vragen of we daar ons ontbijt mogen eten. De monnik vond het wel gezellig en probeerde het beetje Engels die hij kent op ons uit. Hij kwam uiteindelijk met een tros bananen en een stuk taart aanzetten. Voor jullie!! Aandenken!! Over het algemeen krijgen we telkens de glimlach weer terug van hoe de minder fijne situaties weer worden omgedraaid tot mooie momenten. En we merken dat we heel goed kunnen omgaan met de ongemakken die op ons pad komen. Het is niet altijd even leuk en dat is oké. We krijgen er zo veel voor terug.