Ho Chi Minh City, Vietnam - Polarsteps

Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik me heb verbrand. De wonden genezen super goed en heb tussendoor wat geprobeerd te fietsen. Ik ben heel trots op mijn lichaam. We hebben in totaal drie bussen genomen om door het land te reizen en tussendoor een scooter gehuurd om meer vrijheid te hebben en daarmee rond te reizen. De busritten zijn over het algemeen geen pretje omdat we fietsen bij hebben. De mensen die de bus inladen zeggen vaak in eerste instantie dat het niet gaat lukken om de fietsen mee te nemen ook al hebben we het dubbele betaald voor de rit. Als we dan uiteindelijk toch de fietsen inladen gaan ze slecht met onze spullen om. Soms worden ze boos of zelfs een beetje agressief naar ons en onze spullen toe. Na twee van de drie ritten heb ik schade aan mijn fiets. Elke keer als we met de bus reizen bespreken we dat we dit nooit meer willen doen en telkens doen we het toch. Maarja we hebben nu ook niet heel veel andere keus. Maar de schade is elke keer te overzien en na wat ruzie zitten we toch elke keer in de bus en komen we op onze bestemming aan. En de bestemmingen zijn geweldig. Het is wennen om met zulke grote stappen door een land te reizen. We merken vaak veel verandering maar voor de rest is het meer een gevoel kwestie wat lastig is te doorgronden wat er dan zo anders is. We zijn eerst een tijdje in Hanoi geweest. We hebben deze stad in ons hart gesloten. Ondanks dat het een hele toeristische stad is blijft het authentiek en hebben we nog steeds leuk contact met de locale mensen. Ook al zijn we er maar zes dagen geweest het voelde alsof we er even hebben gewoond. Dan reizen we door naar Da Nang. De eerste keer dat we aan de kust zijn sinds we in zuid-oost Azië zijn. Als we uit de bus stappen ruiken we meteen de zeelucht en voelen we meteen thuis. In Nederland wonen we in de buurt van de kust, we hebben een grote liefde voor de zee. Da Nang is een grote stad maar toch even een verademing van de chaos die we achter ons hebben gelaten in Hanoi. Hier is alles meer ruim op gezet en kun je op veel plekken gewoon over een stoep lopen. Vanuit Da Nang gaan we met een gehuurde scooter naar Hué. Hué is de keizerlijke hoofdstad geweest van Vietnam van 1802 tot 1945. Het heeft een prachtige oude centrum met de oude Citadel. Ook de omgeving is prachtig, groen, veel tombes en het is niet te druk. De tocht terug naar Da Nang om daarna op de fiets naar Hoi An te gaan was intens door de stromende regen, de kou en de drukke wegen. Maar we hebben het gehaald. Hoi An overweldigd ons een beetje. Het is net een pretpark. Er zijn zo veel toeristen en je kunt er moeilijk van ontsnappen. We waren van plan er langere blijven maar besluiten dat we eerder weg willen. Dus we nemen de laatste bus, van de drie naar Ho Chi Minh-stad of hoe de locale mensen het nog steeds noemen.. Saigon. Nu zijn we na ruim twee weken waarin we heel wat mooie plekken hebben bezichtigd klaar om weer op de fiets te stappen. Mijn wonden hebben nog wat liefde nodig maar we moeten over vier dagen het land uit dus op naar Cambodja!