Bangkok, Thailand - Polarsteps

We zijn naar het ziekenhuis geweest om te checken of er niks gebroken was en toen we het goede nieuws kregen begonnen we al snel te dromen over de volgende stap. We hebben naar elkaar uitgesproken dat we een pauze nodig hebben van de fiets maar de langzame manier van reizen willen we niet loslaten. Al snel kamen we bij het idee om te gaan hiken. Dat kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Het lopen van een lange afstandswandeling spookte al heel lang in ons hoofd. Het voelt goed om een basis te hebben in Bangkok voor een tijdje en het voelt als onbepaalde tijd ook al mogen we 45 dagen in het land zijn. Omdat ik nog niet zo goed kan bewegen doen we de eerste dagen niet zo veel. We hebben lange en interessante gesprekken met Thee, eten verschillende heerlijk Thaise gerechten en denken na over hoe we onze nieuwe droom werkelijkheid gaan maken. De vriendin van mijn (Nina) broer is de afgelopen weken op vakantie geweest in Thailand en we zijn op zoek naar een manier om haar nog te kunnen zien. Zij gaat met haar vriendin naar een cultureel festival in Phetchaburi dus we besluiten de avond van te voren dat wij er ook heen gaan. Ik ben ondertussen alweer wat meer mobiel. We nemen de trein richting het zuiden en berichten Julia dat wij er ook aankomen! Het was super fijn om een bekend gezicht te zien na zo’n lange tijd. Gek genoeg voelde het ook heel normaal. Wij voelen ons hier zo thuis in Thailand dat het bijna leek alsof we bezoek kregen… ook al waren we in een stad die wij ook niet kende. En die nacht is het Q zijn verjaardag, hij is 32 jaar geworden!! Het was een leuk uitstapje. Het was 5 uur heen en de volgende dag met vertraging langer dan 5 uur terug met de trein. Terug in Bangkok hebben we alweer een volgende meeting gepland met Laurens. Hij heeft een maand door Thailand gefietst op zijn racefiets en wij kennen hem van thuis. Dit was zijn eerste fietstoer ervaring en is helemaal enthousiast dus heeft de volgende trip al op de planning. Hij is piloot en vliegt binnenkort op Bangkok dus we hebben hem gevraagd om ons te helpen met onze hike gear van Nederland hier heen te krijgen. En hij wil in één dag 190 kilometer gaan fietsen met Q, terwijl ik van zijn hotelkamer en het ontbijt en het zwembad kan gaan genieten! Maar daarvoor gaan wij nog een uitstapje doen met zijn tweeën! We nemen de trein naar Nam Tok en gaan daar opzoek naar een scooter zodat we de vrijheid hebben om te gaan en staan waar we willen. We hebben al onze kampeer spullen mee en gaan naar een camping gelegen aan de ‘Khwae Noi’ rivier. We verblijven er vier nachten aan de rand van ‘Erawan National Park’. Deze vijf dagen zullen heel lang bij ons blijven. Het voelt echt even als vakantie! We genieten van het kamperen op een prachtig bijgehouden camping met heel veel verschillende vogels die ‘s ochtends en ‘s avonds helemaal los gaan met al hun geluiden en de eekhoorntjes die op zoek gaan naar eten in de prachtige oude boom die voor onze tent staat. We koelen af in de rivier, kletsen de hele avond over al onze potentiële dromen voor de toekomst en reflecteren op onze reis en maken leuke uitstapjes in de omgeving. We hebben genoten maar het is alweer tijd om terug te gaan naar Bangkok. Die avond slapen we in een luxe bed bij Laurens in zijn hotelkamer. Hij heeft een kamer geregeld met twee tweepersoons bedden. De volgende dag gaan de mannen fietsen wat een pittige dag word. Ze beginnen om vijf uur ‘s ochtends om de ergste hitte voor te kunnen zijn want de laatste weken is de hitte echt van een ander kaliber. Dit is de eerste keer dat Q zo veel kilometers op één dag fietst in zijn levend en wij zijn allebei een beetje zenuwachtig. Q omdat hij in het tempo van een racefietser nu in één keer zo’n mega dag gaat fietsen en ik omdat ik bang ben dat Q over zijn grens zal gaan en er wat mis zal gaan. Gelukkig krijg ik een belletje dat Q op 140 kilometer heeft besloten de rest te liften naar het eindpunt. Hij heeft continu boven zijn eigen tempo gefietst in hoge temperaturen tot 39 graden en nu is zijn lichaam op. Ze zijn die dag om 15 uur in Hua Hin aangekomen en hun taxi staat om 18 uur geplant dus ze hebben wat tijd om daar een duik te nemen in de zee en te genieten van de plek voor ze terug naar Bangkok gaan. De volgende dag hebben we een relaxte dag in het hotel en rond het zwembad. De rest van de tijd in Bangkok hebben we ons vooral voorbereid op ons volgende avontuur en hebben gewoon geleefd, elke dag ontbijt maken en koffie zetten op ons balkonnetje, de dag starten met yoga, een praatje maken met de dame op de hoek die bloemen verkoopt voor de tempel, eten op de avondmarkt in de buurt of ergens anders op straat, dineren bij onze vrienden Paul en Jam en op bezoek gaan bij Thee. En ondertussen langzaam herstellen want ik heb nog steeds wat lichamelijke klachten van de val. Maar nu het grote nieuws!! Wat gaan we de aankomende maanden doen? We hebben besloten om een lange afstandswandeling te lopen in Japan!! Het is een wandeling van ongeveer 1060 kilometer genaamd Tōkai Shizen Hodō, het loopt van Tokio naar Osaka door de bergen. En na het lopen van de trail gaan we op familie bezoek op Okinawa bij mijn Oom en zijn gezin. We hebben ondertussen alle voorbereidingen rond en kunnen niet wachten om te gaan. We hebben de fietsen en de spullen die hier achterblijven bij Thee op zolder kunnen zetten, we hebben uit Nederland de backpacks, wandelstokken en een nog kleinere lichtgewicht tent ontvangen van Laurens. Verder hebben we goede wandelschoenen gekocht en nog wat kleine inkopen als een kleine gaspit en camera tas. We hebben alvast ons ontbijt gemaakt voor de eerste tijd in Japan omdat we verwachten dat het hier iets goedkoper is en zodat we dat niet in Tokio hoeven te regelen. Morgen avond laat gaan we naar het vliegveld en vliegen we na middernacht richting Tokio. Het voelt nog zo onwerkelijk maar we kijken uit naar de rust dat de natuur ons gaat brengen, een andere cultuur, een andere manier van bewegen en de tijd die we met familie gaan doorbrengen. Dus tot in Japan, het land van de rijzende zon!