Shitara, Japan - Polarsteps

Een regenachtige dag maar met een warm einde. Sochtens horen we wat getik op de tent en we komen meteen in actie. We willen niet dat de tent heel nat word van de regen dus pakken alles zo snel mogelijk in. Gelukkig valt het mee en begint het pas later echt te regenen. Lopen door de regen is niet heel erg. We hebben onze gewone kleren aan zonder regenkledjng want van de regenkleding gaan we zweten. Het bos houd ons in eerste instantie aardig droog, totdat alles verzadigd is. Één nadeel van regen is dat we minder pauze nemen maar de honger wel flink opspeeld. En dat als we dan eenmaal pauze houden en onze regenkleding aan doen voor de warmte we alsnog flink afkoelen. Dus snel wat eten en doorlopen om het weer warm te krijgen. Tussendoor ontmoeten we een andere hiker. Hij loopt elk weekend met een tent op zijn rug en loopt meerdere lange afstandswandelingen achtereenvolgens. Hij loopt nu ook de Tōkai Shizen Hodō en het plan is om het hele land van beneden naar boven gelopen te hebben. Echt ontzettend gaaf. Dit is de 6 wandeldag op rij en dat voelen we aan onze lichamen. Vandaag kunnen we in een dorp aankomen als we een afsnij route nemen. We besluiten eerst even te kijken naar de kwaliteit van het pad voordat we een keuze nemen maar we hopen dat het kan want het gaat stortregenen de aankomende nacht en dagen. Het word lastig om spullen te drogen. We zien dat het pad bestaat en het is niet afgezet. Dus we besluiten vanaf hier richting het dorp te lopen zodat we voor de storm binnen kunnen zijn. Eerder vandaag zagen we een bordje met oppassen voor bloedzuigers. Tijdens de lunchpauze kwam q er achter dat hij er meerdere op zijn been had zitten. Één wondje was niet opgehouden met bloeden door de bloedverdunnende slijm dat de blowdzuiger had achter gelaten. Nu dit pad waren ingeslagen waren er opeens heel veel bloedzuigers. Onze schoenen zaten onder de beestjes die langzaam hun weg naar onze benen aan het werken waren. Om de paar stappen moesten we stilstaan om ze van ons af te slaan.. wat erg lastig is want ze grijpen zich goed vast. Toen we goed keken zagen we ze overal op de grond. Het krioelde van de wormpjes die in de lucht zwaaien wachtend op iets waar ze zich aan konden vastklampen. We bedachten dat we een spray hadden gekregen van iemand in onze eerste week in Japan. Een spray tegen bloedzuigers. We spuiten onze schoenen en enkels helemaal onder. Het hielp! We liepen weer door met een schuin oog naar onze benen. En toen stuiten we op een landverschuiving. Alweer!! En nu in de regen met een bos vol bloedzuigers. We stappen voorzichtig in het zand en grind en schuiven voorzichtig met de stroming mee naar beneden de berg af. Langzaam en voorzichtig, stap voor stap, schuiven we met onze schoenen vol zand en stenen naar beneden. Als we weer een pad hebben gevonden zijn er ook weer bloedzuigers en de spay is door al het zand weer van onze schoenen geschuurd dus slaan we de bloedzuigers één voor één van ons af en spuiten we onze schoenen en enkels weer in. We zijn het bos uit!! Wat een goed gevoel. Nu nog naar het dorp lopen. Buiten het bos zijn we meer blootgesteld voor de regen en wind. Dus flink doorstappen.. we moeten nog een eindje. We zijn van plan om naar een herberg te gaan. En als we nog één heuvel op moeten stopt er een auto met een moeder en zoon. Ze bieden ons een warm blikje koffie aan en zo’n kan met een beetje Engels duidelijk maken dat ze ons wel een lift willen geven. Daar zeggen wij geen nee tegen. Verontschuldigend voor onze stank stappen we in de auto. Ze brengen ons naar de herberg en helpen ons inchecken. Er is gelukkig plek:) En dan vragen ze of we bij hun een hapje willen eten!! Wauw wat super lief. We gaan ons eerst even opfrissen en nemen een warm bad en na een uur worden we opgehaald. We komen bij hun thuis. Het blijkt een familie van vier generaties die hier samen in één huis woond. De tafel staat vol heerlijk eten. We genieten van de warmte, het lekkere eten en drinken, de gezelligheid en hoe thuis ze ons laten voelen. We hebben een beetje te veel gegeten dus gaan met een misselijk gevoel naar bed. Weltrusten!