Mammoth Lakes, United States of America - Polarsteps

We worden om vijf uur wakker door Maliya en zijn teleurgesteld. Er is geen beer geweest die op onze deur geklopt heeft. Maar als we bij de auto aankomen wijst Sharin me op drie krassen bij het portier. Hij beweert dat deze van een beer komen. Ik kijk ernaar, voel eraan, en veeg de stofkrasjes zo weg... dit is net zoiets als die dode giraffe in Zuid-Afrika die Sharin zag (die was er ook niet, ook niet toen we speciaal ervoor terug reden). Onze eerste stop vandaag is de Mammoth Consolidated Mines. Het is nog vroeg en nog superkoud! Het vriest zelfs nog een beetje. We pakken ons goed in en Maliya wordt verstopt in de draagzak. Het is een wandeling door de bossen, niemand is zo vroeg op weg, dus we hebben de route helemaal voor onszelf. Oude verlaten mijnhuisjes, half afgebrand, mijnwagons en mijntunnels, alles ligt er nog precies bij zoals het achter gelaten is. Dan gaan we door naar Hot Creek Geological Site. Geothermische warmwaterbronnen. De waarschuwingen vliegen ons om de oren. Echt Amerika... De gevaarlijke plekken zijn goed afgeschermd door hekken, dus we maken ons geen zorgen. Maar met vulkanische activiteit weet je het nooit zeker, dus we blijven op onze hoede. Maliya maakt het ons vandaag niet makkelijk, want ze wil niet in de draagzak... Dus dragen we haar om de beurt over onze schouder... Superzwaar, maar toen was ze wel gezellig! De auto in, een lange rit ligt voor de boeg... Maliya is wisselend aan het slapen, maar op een gegeven moment ook ontroostbaar aan het huilen. Niks is goed. Dus we stoppen om de haverklap, rijden snel door Death Valley heen, gaan winkeltjes in, een supermarkt en belanden dan ook nog in de Walmart. Daar kopen we een nieuw speeltje, waar ze helemaal van gefascineerd is. Verveling of gewoon een huiluurtje? We zullen het nooit weten. In de auto praten Sharin en ik tegenwoordig in codes naar elkaar, als één van ons achterin zit bij Maliya. Code 0: ze slaapt (geen plotselinge harde geluiden maken) Code 1: ogen zijn open (geen aandacht geven, dan wordt ze echt wakker) Code 2: pruillip (geef snel haar speen, anders gaat ze huilen) Code 3: ze staat op het punt te gaan huilen (afleiden met speeltjes of kletsen of speen terug geven) Code 4: ze huilt (speen geven) Code 5: ze huilt hard en is ontroostbaar (afleiden helpt niet meer, behalve hard kraken met een waterflesje, of uitstappen en wandelen) Code 6: ze stopt met ademhalen en is zo boos dat ze daarna krijst (even zachtjes blazen in haar gezicht maakt dat ze weer gaat ademhalen)