Carmel-by-the-Sea, United States of America - Polarsteps

We mogen onze koffers lekker helemaal openmaken want dit was pas de eerste nacht van drie nachten dat we hier slapen! Da’s een unicum en luxe voor ons! ‘s Morgens gaan we naar Point Lobos NP, dit is een kleiner park en we lopen hier een stuk langs de kust. Natuurlijk bedenkt Maliya dat ze nog wat wilt drinken, als ze net helemaal ingesnoerd in de draagzak zit... Dus halen we haar er weer uit, en mag ze er een stukje zwaarder weer in. We zien een hele hoop zeeleeuwen, net zo veel pelikanen, drie zeehondjes en ik spot zelfs twee zeeotters!! Dan gaan we naar Carmel by the sea, hier zou je leuke winkeltjes hebben. We hebben vaak een andere verwachting van stadjes en keren er dan wat teleurgesteld van terug. Ook hier is dat het geval. We verwachtten leuke terrasjes, kleine winkeltjes en kleine eettentjes... Op zich was het niet een stomme stad, maar waren er vooral hele luxe restaurants waar het om wijn draait, kleine kunstgalerijen en geen terrasjes of ijsjeswinkel. Door naar de Fishermans Wharf van Monterey. Heel toeristisch, maar wel gezellig. We gaan het ene slechte souvenierwinkeltje uit en het andere in. We kopen niks en speuren ook alvast waar we kunnen eten. Dan komen we tot onze verbazing niet alleen restaurants tegen die kinderwagens weigeren, maar restaurants die kinderen in z’n geheel weigeren. Op een groot bord staat erbij beschreven dat “kinderen die huilen en harde geluiden maken andere mensen afleiden van hun etentje”. Ik heb bijna de neiging om die gastheer te vragen hoe hij zelf volwassen is geworden. Maar Sharin weet me nog net op tijd te sussen! Achter een wagentje met cocktails staat iemand kleine cupjes uit te delen en vraagt of ik ook wil. Ik vraag of er alcohol ik zit, in verband met de borstvoeding. Ze zegt van niet en voordat ik erachter kom dat het überhaupt geen drankje is, heb ik het cupje al in m’n handen. Het ziet eruit als champignonnensoep, iets wat ik verafschuw. En zo ruikt het ook. Sharin moet heel hard lachen, maar wil het ook niet van me overnemen helaas. Je zou denken dat hij alles eet, maar ook dit krijg ik bij hem niet naar binnen... Dan gaan we door naar Cannery Row. Sharin denkt dat ik er perse naartoe wil lopen omdat ik niet alles met de auto wil doen. Iets wat ik gisteren inderdaad gezegd heb...in een totaal andere situatie. Is dat een mannending? Generaliseren als het niet moet en niet generaliseren als het wel logisch is?? Iets met Venus en Mars denk ik.... We lopen ons het leplazerus, het is best wel ver. Met natuurlijk weer een baby die niet in de kinderwagen wil liggen, maar gedragen wil worden. Van welke planeet komt zij dan? In ieder geval een hele vervelende planeet... Alhoewel ze ook wel heel erg superschattig over ons heen hangt...als een luiaard. Bij Cannery Row lopen we een winkeltje in waar ze alleen maar hete sauzen verkopen. Pikante saus, hete saus, hele hete saus en giftig hete saus. Sharin vraagt wat de heetste saus is en wil dat wel proeven. Blijkt dat er zelfs een contest voor is. Er staat nog een ander stel in de winkel en Sharin daagt de gast uit mee te doen. Zo gezegd zo gedaan. Beide mannen nemen een lepeltje hete saus die pas na twee minuten de hele hete top bereikt. Nu zijn het pas echt Marsmannen! Ik snap dit niet... Gelukkig kan ik me onder het mom van borstvoeding terugtrekken uit deze krachtpatserij. Spuugscore 9:6 voor Sharin