Del Monte Forest, United States of America - Polarsteps

Vandaag staan we echt Supersloom op. Oo Sharin z’n tempo dus. Hierdoor zien we wel hertjes en een zwijn langs onze kamer sluipen! Gezellig!! In de tuin van het hotel speuren we naar vlinders, maar ook hier zijn er nu weinig te bekennen, terwijl ze er in grote getale zouden moeten zijn. Iets met klimaatverandering en Sharin die te lang doucht... Vandaag rijden we de 17 Mile Drive. Een mooie route langs de kust, waar verder vooral golfbanen en hele hele hele dure huizen staan. We komen langs een strand waar stomme mensen keien hebben opgestapeld. Wij vinden dat lelijk en willen het strand in z’n natuurlijke staat herstellen. Vooral Sharin ergert zich eraan, hij wil waarschijnlijk wat terug doen voor de natuur (goedmaken dat hij zo lang doucht elke ochtend) en begint met het verleggen van de keien. En dan komt mijn mannelijke kant naar boven als Sharin mij uitdaagt een hele hoop stapels omver te schoppen. Zo gezegd zo gedaan. Het strand is niet van ons, maar ook zeker niet van de stapelende mensheid. We willen een stukje lopen, maar ik kom er (weer) achter dat mijlen een stukje langer zijn dan kilometers. In plaats van een rondje, keren we na een stuk lopen weer terug naar de auto om de rest van de stops rijdend aan te doen. We rijden door een mooi bos met Cypress bomen. Er zijn maar twee bossen met deze bomen op de wereld. We zien weer eekhoorntjes en wijzen Chinese toeristen erop dat ze deze niet mogen voeren. Gewoon omdat ze pal naast het verbodsbord staan. Ook gluren we weer naar zeeleeuwen die rondzwemmen alsof het dolfijnen zijn! Superschattig en verwarrend tegelijk! Zowel Sharin als ik hebben allebei een keer heel enthousiast hardop geroepen dat we een dolfijn zagen, om er vervolgens achter te komen dat het gewoon een sierlijke zeeleeuw was. Sharin baalt enorm als hij zich verspreekt en de verleden tijd van “huilen” vervormt tot “hielde”. Dit mocht ik overigens niet doorvertellen... We eten Fish en Shrimp en Chips in een restaurantje, door een local aangeprezen. Maar dit valt tegen dus eten we nog iets superslechts bij de Cannery Row. Een dubbel koekje met ijs ertussen. Maliya is spontaan een zoetekauw geworden alleen al door de geur in de winkel. Ook doen we nog een spelletje Minigolf Glow in the Dark, Maliya lag er lekker spacend bij. Al haar speeltjes lichtten superfel op!