Pedrafita Do Cebreiro, Spain - Polarsteps

Vandaag is het weer een mooie dag. Nu is Guido mijn buddy. Na 2 km kwamen we een kapelletje tegen waar we naar binnen zijn gegaan. Een non zat daar in haar eentje te bidden en te zingen. Wij gingen daar een stempel halen voor onze Camino kaart. Ik dacht even rustig op een bankje te gaan zitten met mijn rugzak nog om, maar de banken stonden een beetje los en de zitting was wat laag waardoor er best wel wat kabaal ontstond. De non ging onverstoord door met haar bezigheden. Na 5 km was al onze eerste stop voor de koffie. Dat was maar goed ook want daarna begon het pad flink te stenigen. Op een gegeven moment rechtsaf en we hadden een steile helling voor ons met losse keien. Voorzichtig gingen we naar boven. Steeds goed de balans zoeken. De rugzak maakte dat ik snel uit evenwicht was. Eenmaal boven op het plateau hebben we geluncht. Severine zei dat er nu nog maar een klein stukje omhoog moesten, maar dat bleek niet helemaal waar. Het pad ging nog een aantal kilometers behoorlijk steil omhoog. Op een gegeven moment was het pad wel zo vlak dat ik met stok los kon lopen. Guido liep voorop en ik liep voorzichtig achter hem aan en dat gaf wel weer even een goed gevoel. Even los kunnen lopen. Onderweg hele mooie uitzichten het dal in waar het overal mooi groen is. Eenmaal op de plek lekker weer opgefrist en de was gedaan en tijd voor een biertje. Met Guido samen gegeten. Een Pelgrims menu. Ik had spareribs deze keer. Ze waren droger dan ik gewend was. De was had ik buiten te drogen gelegd, maar het was daar boven te vochtig. De was dan maar rond mijn bed uitgehangen. De volgende ochtend was het meeste wel droog.