Kabankalan, Philippines - Polarsteps

Omdat ik nogal kramp had afgelopen avond en nacht hoop ik dat de tocht vandaag gaat lukken. Het is een mooie tocht door de bergen en ook een lange van 80 km. In het begin gaat het wel maar het wordt steeds lastiger. Het lijkt wel of ik geen kracht meer in m’n benen heb. Onderweg op 40 km eet ik samen met Marius en Hannie een ijsje. Marius ziet dat m’n banden zacht zijn en pompt ze voor me op, geeft advies en een paracetamolletje. Misschien gaat het dan beter. Even denk ik: ja.... maar dan kom ik niet meer vooruit, sta langs de kant van de weg, gebruik m’n duim en de tweede auto is raak: een bestelbusje waar m’n fiets en ik in kunnen. Helaas zie ik weinig van de mooie omgeving maar ben wel erg blij als ik voor het hotel wordt afgezet. Lekker douchen en ‘s avonds gezellig met z’n drietjes eten. Morgen als ik uitgerust ben een nieuwe dag met niet zo’n lange route en over voornamelijk vlakke wegen op weg naar de Ferry die ons naar het volgende eiland brengt. Gaat vast goed komen.