Moalboal, Philippines - Polarsteps

Het “nachtleven” in Moaboal bestaat uit muziek die tamelijk luid uit de speakers van een café schalt. In ieder geval zo hard dat een vermoeide fietser er niet zo snel van in slaap sukkelt..... Het is gedaan met de rust die er ‘s middags en tijdens het diner heerste. Vandaag verhuis ik 250 meter naar een ander resort. Misschien is het daar qua muziek ‘s avonds rustiger. Vanavond zal ik er achter komen. Oh ja ik kan geen temperatuur meer doorgeven want die kreeg ik op m’n kilometerteller te zien. Helaas is tie eergisteren tijdens het transport met de boot verdwenen. Waar ik gisteravond richting zee in een zwart gat keek heb ik nu volop zicht op diezelfde zee. Er varen boten met duikers van het strand weg die zich door groepjes snorkelaars moeten manoeuvreren wat met veel geroep en gezwaai gepaard gaat. Heb m’n geplakte band in de douchewasbak gecontroleerd en die is luchtdicht. Gelukkig want gisteren kreeg ik ‘m niet opgepompt en heb toen een nieuwe band er om gelegd maar heb nu dus nog een reserve. Het is droog maar niet zonnig want er hangt een behoorlijk wolkendek waaruit ineens heftige plensbuien kunnen vallen. Ik fiets terug naar de drukke hoofdweg in Moalboal waar ik Marius en Hannie opwacht. De vuilniswagen zorgt voor oponthoud. Maar operns zijn ze er. Ze zoeken hun hotel voor vannacht. We praten even bij en spreken af dat we elkaar morgen in de volgende plaats hopen te ontmoeten na een inspannende fietsdag met aardig wat klimkilometers.