Labuan Bajo, Indonesia - Polarsteps

Bij aankomst stonden twee kinderen van het gezin ons al op te wachten. We werden in zeer goed Engels begroet en meegesleurd naar het huis. Daar begroette moeder Relyn samen met het jongste telg genaamd Joan ons even hartelijk als haar kinderen met de woorden "welcome home". En zo hebben wij ons verblijf ook echt ervaren. Onze dagen bestonden vooral uit kaarten, kletsen en voetballen met de oudste zoon Dafic (10 jaar), theekransjes met het middelste dochtertje Gwenyth (8 jaar) en achter de kleinste aanlopen (1 jaar). Joan voelde zich sterk aangetrokken tot Friso en rende zo nu en dan op hem af om zijn been te knuffelen. Wederom met een scooter hebben we de omgeving van Labuan Bajo ontdekt. Toen we de scooter meekregen werden we er nadrukkelijk op gewezen dat de tank vol zat. De meter werkte niet dus moesten we het neefje van het gezin maar op zijn woord geloven. We hadden afgesproken met onze vrienden van de boot om pizza te gaan in het centrum. Zoals gewoonlijk hadden we wat haast en vertrokken we snel. Op nog geen vijf minuten afstand stopte de scooter er op een heuvel ineens mee. Aangezien Fries voor deze reis nog nooit een scooter had aangeraakt probeerde Lins de scooter nog te kickstarten. Het was tevergeefs. Na gebeld te hebben met de man des huizes, Riley, kwamen we erachter dat de tank gewoon leeg was. Hij kwam meteen een fles benzine brengen waarna wij onze weg konden vervolgen. Voor de rest was het een geslaagde avond met lekkere pizza's. Op Flores hebben we een dingetje op de bucketlist van Friso kunnen doorstrepen. Daar hebben we, volgens de kenners op één van de beste locaties ter wereld, gedoken. Tussen al het prachtige koraal door hebben we onder andere met haaien, schildpadden en reuze manta's gedoken. Vooraf was Lins erg gespannen, maar nadat we rustige instructies hadden gekregen wist ze haar grootste zenuwen te overwinnen. Zoals voorspeld door instructeur Tom wilde ze de eerste minuten onder water door natuurlijke reactie vooral erg graag naar boven. Dit mocht echter niet van hem. Achteraf een goede keuze, want echt in paniek was ze niet. Na de eerste duik gingen we voor de tweede. We hadden het dermate onder de knie dat we mee mochten met de derde duik waarbij er een heftige stroming zou zijn. We kozen ervoor om niet mee te gaan met de duikers, maar om de laatste ronde te gaan snorkelen. Dit pakte fantastisch uit, aangezien we drie manta's gespot hebben terwijl deze hier normaal gesproken niet zwemmen. Dit was een mooi einde van onze reis door Indonesië. We hebben ontzettend genoten van dit diverse, mooie land vol vriendelijke mensen. Op naar Vietnam!

Country Guides:

Indonesia