Quan 1, Vietnam - Polarsteps

Na een vlotte vlucht zijn we aangekomen in Vietnam. We blijken steeds betere onderhandelaars te worden. Dit komt mede door de research die we van tevoren doen. Na het eerste taxi-aanbod te hebben geweigerd zijn we met de volgende taxi vertrokken voor minder dan de online geadviseerde prijs. Heerlijk gevoel. Een goede reden om dit bespaarde geld zo snel mogelijk uit te geven in de stad. Want zeg wel, verdiend is verdiend. De lieve eigenaresse van ons hostel wees ons de weg aan de hand van een stadskaart vol highlights. Hier hebben wij onze eigen route van gemaakt. Eerste stop; het oorlogsmuseum. Dit stond uiteraard in het teken van de Vietnamoorlog. Afschuwelijk, wat zich hier heeft afgespeeld. De vele beelden en verhalen maakten een diepe indruk op ons. Na een lekker ijsje waren we er weer voldoende bovenop gekomen om verder te wandelen naar de Vietnamese Notre Dame. De stijgers zagen er imposant uit, maar van het bouwwerk zelf was weinig te zien. Deze was helaas "under construction". Volgende keer beter. Toen was het eindelijk zo ver. Het moment waar Linsey al weken naartoe had geleefd. Ze had in de afgelopen weken al meerdere redenen ten gehore gebracht waarom er echt geshopt moest worden. Kleding kwijt, kleding heel klein beetje verkleurd, kleding zat. (Friso overdrijft extreem in dit verhaal.. We zijn vooral heel veel spullen kwijt. X Lins) De h&m voelde aan als vanouds. Uiteraard slaagden we met nieuwe onderbroeken voor Friso en een nieuw broekje voor Lins. Volgende stop was de overdekte markt, een walhalla voor souvernirs. Lekker veel kijken kijken en weinig kopen kopen. Geen zorgen thuisfront, later worden de souvernirs nog gekocht. Deze zullen worden verdeeld onder de trouwste volgers (som van likes+reacties+individuele appjes met de vraag hoe het met ons gaat). Na deze lange dag zijn we s'avonds een kijkje wezen nemen op de walking street. De eigenaresse had al gemeld dat dit niet de juiste plek is als je wilt kletsen. Ze had helemaal gelijk. We vermaakten ons kostelijk met een biertje en twee stoelen aan de zijkant op een terras. Heerlijk mensen kijken in de chaos. Wat het kabaal versterkte was het feit dat Vietnam en belangrijke voetbalinterland speelde tegen Indonesië. Dit werd in elke tent op grote schermen vertoond. Echter leken deze nergens synchroon te lopen, waardoor je een minuut van te voren wist dat er gescoord zou worden. Het eindigde in een voetbalfeestje voor Vietnam; 3-1. Jammer voor Lins, haar Indonesische linker hartkamer huilde. De volgende dag was het tijd om de scooters te regelen voor onze trip van zuid naar noord Vietnam. Onderweg naar de verhuur werden we tijdens onze poging-tot-lunch flink teleurgesteld. De kaart zag er zo veelbelovend uit. Van oesters tot burgers. Helaas konden we maar uit één gerecht kiezen. Dit was een vissenkopsoep. We besloten het bij een drankje te houden. Lins koos een sapje. Ook niet mogelijk. Na een colaatje zijn we maar weer vertrokken. Inmiddels zijn we als ANWB-koppel vanaf vandaag trotse huurders van twee indentieke babyblauwe Honda Waves. Morgen begint het echte avontuur!

Country Guides:

Vietnam